Natuurlijk reageren mensen als Prof de Wachter en Simon Rozendaal niet op mijn schrijven en ziet het er naar uit dat zelfs Peter Stuivenberg mij hoopte te kunnen gebruiken voor zijn boosheid als “Conspirity Thinker” waardoor hij aan de zijlijn werd gezet en waardoor zijn toekomst aan een zijden draadje hangt.
En zo zijn er tientallen “hoogwoners” die ik de afgelopen tijd heb benaderd en die mij netjes doodzwegen om niet in onrustig water te belanden.
In de “grote mensen wereld” is het natuurlijk als ‘eer werkt als een geweer” , maar hoe vaak per dag gebruiken wij niet een leugentje voor bestwil om nog staande te kunnen blijven in deze Orsal Wells systeemdictatuur?
Vreemd genoeg hebben zo goed als alle “afgestudeerden” het gevoel dat zij goed bezig zijn en dit geldt zeker voor rechters en voor dokters.
Ik noem dit pure Universitaire brainwash.
Maar daarnaast lijkt niemand te beseffen dat we ons collectief gedrag het gevolg is van een ruim 2000 jaar brainwash van het Christendom, die wij in onze erflast meedragen.
En dit geldt zeker ook voor de Islam die als gevolg van de spiegelbeeldige tijdgeest in beide aeonen “Vissen” en “Ram” ook elkaar absolute tegenpolen zijn.
En wat zijn die verschillen?
Voor de islam betekent dit dat zij “verplicht” zijn te vechten tegen mensen die Mohamed of Allah belachelijk maken en voor Christenen is God als de “heilige liefde” voor al wat is” .
Hoe geniaal is dit enerzijds en anderszijds is het wel triest om te zien hoe armlastig wij feitelijk zijn en hoe gemakkelijk wij gemanipuleerd kunnen worden.
Maar wat zegt ons “erflast” nog?
Niets toch!!!
Bij mij kwam het besef en zijn extreme gevolgen ervan maar heel langzaam op zijn plek te vallen. Maar bij het merendeel is dit een lachwekkende soort 2-de natuur geworden.
Dit is ook de reden dat mijn 1001 verhalen door velen als “de sprookjes van 1001 nacht” worden gelezen, maar niet echt binnen komen als zijnde geldend voor iedereen.
Kreeg kortgeleden een mailtje van iemand die mijn vertellingen “interessant” vond en dan krijg ik haast kotsneigingen,, omdat het mij doet voorkomen dat zo iemand als buitenstaander de wereld inkijkt en zelf geen enkel gevoel in zijn donder heeft.
“Zalig zijn de armen van geest” past het best op de hedendaagse mensheid.
Het enige verschil is daarin dat wij ons als slaven netjes aan de leefregels houden of anderen gebruiken om via de mazen in het net nog een spierinkje te vangen om in leven te blijven.
Hoe heette mijn research ook al weer?
Was het niet alle cycli die elkaars gelijke zijn en in een wereld is dit de pikorde, die bepaalt wat toegestaan is en wat hiet.
Of anders gezegd: “ Alle cycli zijn elkaars gelijke “ en zo is de mensenwereld ook verdeeld in geldingsdrang en geldindrang naar categorieën van [ haha] “weldenkendheid”.
Misschien is het enige verschil dat wij de hoge bomen die veel wind vangen gewoon met je en jij mogen aanspreken als schijnvertoning dat we allen gelijke zijn.
Maar meer is het zeker niet.
Kennis is macht en zo zal het blijven tot het einde der dagen.
Nu ik toch weer in het web van complot-denkers ben beland , dacht ik weer eens aan een wereld die al heel ver achter mij ligt : de medische maffia-wereld die totaal geregeerd wordt door het machtige bolwerk van de farma-industrie, die “dokters in de weetnietkunde” gewoon gebruiken voor hun doel: geldingrang.
En...
Omdat ik toch niet weet wat ik hier nog doe en als zombi mijn leven uitleef, dacht ik...
Waarom niet Organon contacten over het wonderenzym “hyaluronidase” dat zij ooit en misschien nog als Hyason in hun arsenaal hebben en dat ik gebruikte voor mijn eerste schreden op mijn research-pad, dat helaas eindigde met “Het einde der tijden”
God’s wegen zijn echt ondoorgrondelijk!!!.
En toch staat voor een ieder de weg naar de “hemelse hel” - om in Bijbelse termen te spreken - al bij conceptie vast en menselijk betekent dit dat lot of noodlot al in de genen is vastgelegd.
Betekent dit niet dat “recht en onrecht” of “denkers en complotdenkers” ons beide de weg naar Hamelen brengen?
En net voordat ik deze flodder op het blog wilde zetten kreeg ik een zeer bijzondere mail van een eerste jaars “rechten-student” die mede door het blogje was gaan twijfelen over zijn studie-keuze en of ik hem daarin in raad en daad kon bijstaan.
Natuurlijk vroeg ik hem dit in het vervolg via het blogje te doen en vandaar dat ik dit stukje eraan toevoeg.omdat ik ook wel besef hoe moeilijk het is je eigen “problemen” hier neer te leggen.
Maar nu terug naar het onderwerp.
Dus stuurde ik deze krabbel aan de afdeling “Wetenschap” waar de mensen die daar werken ook maar als pionnen van het systeem hun boterham verdienen en oprecht denken dat zij fantastisch bezig zijn.
Toen ik naar een contact-adres van Organon op internet zocht bleek ten eerste het bedrijf te zijn overgenomen door MSD en dat er in februari alleen al in Oss zo’n 2000 mensen op straat zijn gezet.
En in het weten dat wij nu - in tijden van bezuiniging - vaak met placebo-middelen moeten doen om nog kostenbesparend te zijn, maakt wel al duidelijk dat de tijd van “De luxe van een kankercel te zijn” [ISBN 90 57868334 ] echt al verleden tijd is.
En zo schreef ik de nog zittende wetenschappers bij MSD/Organon aan om ze [ haha] te helpen om de crisis aldaar enigzins te verzachten.
Waarom???
Is dat mijn cynisme?
Is het mijn poging om aan het einde mijner dagen toch nog erkenning te krijgen?
Natuurlijk is het cynisch bedoeld , maar dit is het hele leven toch verworden?
Persoonlijk denk ik dat nog het louter “tijdverdrijf” is.
Tijdverdrijf want het blogje wordt slechts gelezen als een sprookje en ... nu achteraf zeg ik dat het geniaal was om mij gek te laten verklaren en dit leidde uiteindelijk tot grote dankbaarheid voor het broodnodige brood op de plank.
Hier mijn brief.
Geachte wetenschappelijk medewerkers van MSD/Organon,
Het is misschien "mosterd na de maaltijd" , maar als arts /chirurg in opleiding in Groningen deed ik in de 70-er jaren vele onderzoeken naar het "wonderenzym" hyaluronidase dat destijds als Hyason op de markt werd gebracht, maar toendertijd al een haast vergeten medicament bleek te zijn.
Mijn interesse werd toendertijd gewekt door een proefschrift van toenmalig Prof. Lemmens uit Maastricht.
Mijn onderzoek was destijds een "eenmans" onderzoek waar iedereen zijn neus voor ophaalde, maar naarmate ik meer en meer aanknopingspunten kreeg over dit bijzondere enzym, des te meer behandelingsmogelijkheden er voor bleken te zijn.
En toen er aan het licht kwam dat ik in het geheim klinische proefjes deed met dit enzym en mede door mijn fysiologische kennis een aantal proefdieren ter beschikking kreeg om aan te tonen dat dit enzym -als zijnde de tegenpool van corticosteroiden - zeer goed bruikbaar was voor o.a. irreversibel traumatisch hersenoedeem als zijnde onderdeel van irreversibele shock - het reseach-gebied van Prof. Becks neurochirurg.
Toen bleek dat mijn therapie bleek te kloppen, werd duidelijk dat men mij wilde laten zien dat ik toch illusies nastreefde en leek het wel alsof ik de hoogleraar beledigd had.
En vreemd genoeg werd de hetse tegen mij hierdoor alsmaar groter.
Uiteindelijk werd een artikel hierover toch gepubliceerd [ zie -The influences of hyaluronidase on traumatic cerebral edema. Anaesthesist 1980; 29, 245-248. ] , maar toen was ik al afgestudeerd en netjes aan de zijlijn geplaatst in een klein regionaal ziekenhuisje in Winschoten.
En denkende dat ik een vrij beroep had ging ik aldaar door met allerhande onderzoeken zoals wondgenezing [ met met name ulcura crurae ], fractuurgenezing, ernstige arteriosclerose aan de benen , irreversibele shock en later met juvenile pulmonary distress en andere postnatale problemen als gevolg van het nalaten van het opeten van de placenta, waarin dit enzym in hoge concentratie aanwezig is.
En dit middel bleek altijd weer binnen een half uur al zijn werkzaamheid te laten zien.
Ongelofelijk , maar waar.
Onderwijl was ik geinteresseerd in kanker dat haast wel de volksziekte nummer 1 leek te worden en ook daar heb ik met name in Medical Hypotheses over gepubliceerd als een aandoening waarin op cellulair niveau de hyaluronidase-spiegel hoger is dan normaal.
Het klinkt misschien vreemd, maar inmiddels ben ik niet meer de enige die kanker ziet als een ultimo poging het leven te rekken, waarin een genetisch defect in één van de organen is ontstaan. Over de oorzaak ervan zal ik het nu niet hebben.
In 1980 organiseerde ik een werelcongres aan de Erasmus-universiteit hetwelk gesteund werd door de toenmalig hoogleraar anaethesiologie [ Prof Erdmann] met als ogenschijnlijk cryptische titel "From woundhealing to cancer".
En daar begon mijn reis naar de ondergang.
Men durfde het uitgeschreven congres - met vele beroemde namen uit de medische wereld - niet te cancelen , maar kreeg wel een publicatie-verbod voor journalisten opgelegd door de Staat de Nederlanden op instigatie van de KNMG.
En via dit congres bleek dat men aan de Harvard University experimenteel ook al proeven deed om met dit enzym nieuwe hartbloedvaten te laten ontstaan, maar die werden destijds verboden omdat hyaluronidase geen patenteerbaar enzym bleken te zijn.
En toen ik door dit congres in contact kwam met een groep experimentele wetenschappers uit Florida, die bezig waren met orgaan-spoeling adviseerde ik hen proeven te doen met "hyaluronidase" spoeling in het weten dat dit enzym de intersitiële grondsubstantie - zijnde afval van de celstofwisseling - bleek dit ook een geniale werking te hebben, maar werd eveneens als verboden medicijn gezien en men moest dit dus ook staken.
Dit is in nuttshell mijn research, die mij noodlottig werd.
En toen ik last but not least een jaar na dit congres ook nog op een wereldcongres alternatieve geneeskunde een lezing hield "Cancer, it's like economy" tekende ik mijn doodvonnis en werd - om het maar simpel te zeggen - echt Staatsgevaarlijk geacht.
Enkele jaren daarna werd ik officieel gek verklaard ; mede omdat ik toendertijd in mijn praktijkje aan huis "de celtherapie van Niehans" uitoefende, die naar bleek alleen voor de elite een goede therapie bleek te zijn.
Dit was mijn beleven in een wereld, die niet de mijne bleek te zijn.
Dat de farmaceutische wereld zijn goede naam voor velen zijn glamour heeft verloren is voor mij een open deur intrappen. Maar wetend dat Organon het vergeten medicament Hyason nog in het arsenaal heeft , lijkt het mij een goede voorzet om dit "wonder-enzym" hier aan U voor te leggen voor vele kwalen die iets kunnen toevoegen aan simpele kostenbesparende behandelingen, nu de economische crisis in een terminaal stadium is aangekomen.
In afwachting teken ik met hoogachting jegens U.
Siegfried Bok.
.
Natuurlijk is dit een wat cynisch aanvoelend artikeltje, maar de realiteit is wel dat iedereen die een baan heeft en er - om niet ontslagen te worden - het beste uit zichzelf te halen.
BeantwoordenVerwijderenEn als men dan waardering oogst of in het bedrijf promiveert, voelt het toch echt goed in jezelf en heb je toch echt het gevoel "goed bezig te zijn"?
Natuurlijk is dit een vorm van "zelfoverleving" en hoe hoger de waardering, des te sneller je ook buiten je schoenen gaat lopen.
Dat en niets anders wil ik in feite met dit artikeltje laten zien en het toont tegelijkertijd aan hoe giga gemakkelijk we manipuleerbaar zijn.
En sorry dat ik het zeg, maar dit is mede onze ondergang.
Alles is daarin zo groot en zo klein en iedereen wil "haantje de voorste zijn".
Grapje, want het rijmde zo leuk
S.