Nawoord

Spreken in vergelijkingen opdat gij het nu wel verstaat.
Wat maakt de Bijbel zo mysterieus?
Het is geschreven in vergelijkingen opdat gij het niet verstaat!
En dat noemen wij het ‘’waarheidsboek’’?
Heeft U zich dat nooit afgevraagd?
Erflastig hebben wij dit vreemde boek zo’n 2000 jaar in onze genen vastgelegd.
Er zijn tientallen oorlogen door ontstaan en uiteindelijk hebben wij het door scheiding van Kerk en Staat maar naast ons neergelegd.
Doen we iets fout?
Na een studie van ongeveer 30 jaar ten aanzien van oude wijsheid over cyclische processen - die allen elkaars gelijke zouden zijn - kreeg ik een beter beeld over de vergelijkingen in dit ‘’Waarheidsboek’’ alsmede de oorsprong en de zin ervan.
Dit is mijn laatste poging om via dialogen de zin van de hedendaagse waanzin met elkaar te bepraten.
Laat mij hier één ding duidelijk zeggen.
Ik doe dit alles, omdat ik zelf erg blij ben met het weten dat het nooit anders had kunnen gaan en/of in de sterren beschreven stond en gun dat iedereen.

Siegfried Bok.


Voetnoot blog beheerder:
Siegfried is 12 november 2014 van ons heen gegaan.
Er zal beperkt gemodereerd worden op dit blog.
Er is een mogelijkheid tot inzending van uw eigen persoonlijke verhaal. Email dan uw stuk naar archiefbok@gmail.com en dan zal het archief team kijken of uw stuk de moeite waard is te plaatsen op dit blog.


Note augustus 2015: De eindtijd site is uit de lucht. Via deze link is de hele site in zip-formaat te downloaden. Uitpakken op de computer en double click op het bestand index.html.
Daarnaast staat op webarchive de eindtijd site gearchiveerd.

De DVD is online beschikbaar op het archief


vrijdag 12 juli 2013

"Onze onwetendheid geweten en voorzichtig aangeraakt"



Dit mailtje kwam van Fons, die als geen ander in mijn verleden is gedoken waar ik o.a een website genaamd “Confissius” had .
Vele trouwe lezers weten waar die naam vandaan komt als zijnde de laatste profeet in het spel der vergissingen en de spiegel is van Confusius, die ons artificiële saamhorigheid gaf.
Toen hij mij de linkjes doorstuurde was zelf verbaasd welk een mooie of pakkende verhalen veelal in vergelijkingen dit waren. Wat mij wel opviel was dat zij toen nog - zo’n 15 jaar geleden - een stuk softer waren dan nu.
Maar de tijdgeest is inmiddels ook wel anders geworden.
Na enig heen en weer gepraat leek het mij een goed idee van Fons om - hoewel een deel ervan verdwenen is - deze oude Pandora Box aan de al zo lange lijst toe te voegen.
Dit was zijn intro richting U allen


Als bij toeval kwam ik op het Wereld Wijde spinneWeb, waarin we onderhand allemaal worden gevangen, nog een paar heel bijzonder mooie (bijna Filosofische)  bespiegelingen van je tegen .....wellicht om de tijd nog wat te doden ipv elkaar...ha ha ?......
Jij bent jouw 'zelf' al nagenoeg kwijt maar ik/wij nog lang niet dus kunnen we uit deze bespiegelingen wellicht voorzichtig in alle privacy....(ha ha ) nog iets meer van ons Egozelf 'oplossen'....als we de moed heb zo nu en dan.....voordat wij ons zelf letterlijk en figuurlijk op-lossen....??
Misschien is het ook nog mooi voor jouw laatste restje 'zelf'  om nog één keer terug te lezen op de 'valreep' vooral ook omdat jouw actieve Blogleven nu steeds meer op zijn 'laatste benen' lijkt te lopen en ook jouw levensenergie dag voor dag een stukje weg lijkt te ebben.
Ook al heb je alles al vele malen herhaald, heb ik toch de idee dat hier, de voor het 'Ego'  leesbaarste..versies staan neergeschreven....met humor zo hier en daar zodat we,ook al hebben we pijn in't 'hart' toch gewoon om ons zelf kunnen lachen met een traan welliswaar want binnenkomen doet het !!
.
Misschien (Ikke vindt het de moeite waard..ha ha ..) een idee om de Linken van de verhalen op het blog te zetten....
Hieronder staan ze :


Dank je wel Alfonsus

zaterdag 6 juli 2013

Een gek kan meer verhalen dan een wijze kan vertellen.


.

Misschien vindt U het erg inconsequent dat ik na mijn afscheid van het blogje toch nog terugkom.
Maar ziende hoe onvoorstelbaar cru ik ben geëindigd met de vergelijking en/of gelijkheid van alle cycli met het Lucifer Galabal en het Nirwana voor morgen en de sex vond ik toch dat het hele verhaal een waardiger afscheid verdiende.
Daar komt nog bij, dat velen die mij niet kennen het idee koeteren dat ik mijn boosheid nog steeds niet kwijt ben over alles wat “mij werd aangedaan”.
En waar hebt U mijn spiegelbeeld zien aan te danken?
Louter en alleen aan mijn gek-verklaring!
Het enige probleem was dat men voor mij geen geschikt gekkenhuis heeft kunnen vinden en dat was ook waarom ik zo’n 14 jaar mijn eigen quarantaine zocht, nadat ik mij nog ongeveer 7 jaar vermaakt had  door alle regels van de wet met voeten te treden in de ijdele hoop dat men toch nog een plekje voor mij zou vinden.
Zo bouwde ik met een vriendje - ook een outcast in deze verkankerde sferen - clandestien een huis in de lariksbossen in Zeegse een glashuis van louter afval.
De ramen kwamen uit een regeringsgebouw - degelijker kon het niet - , de stenen van een oude ruïne van een varkensstal en de “parketvloeren” als zijnde afval van een pallet-fabriek.
Natuurlijk leidde dit tot problemen met de gemeente , maar  die werden simpel opgelost na een “handdruk” en een vriendelijke lach richting de ambtenaar van bouw- en woning- toezicht.
Ik kreeg zijn groen licht en was de eerste vaste bewoner van dit “vakantie-paradijs”.
Maar helaas woonden daar veel te veel “norm”alen” permanent in hun tweede huis.waar ik nog gekker van werd dan ik al was en dat was ook de reden van mijn vertrek naar Portugal.

Een leuke anecdote van deze nu ‘dooie diender” zal ik U niet onthouden, want anders onthoudt U mij als een “gekrente persoon”, die nog even zijn gal spuugde.
En dat .was nu precies niet de bedoeling, want ik ben onvoorstelbaar dankbaar voor hetgeen mij in mijn leven “te beurt viel”.
Laat mij van wal steken.
Tijdens de bouw van dit paradijselijke glashuis was ik weer eens “solo” en wat is een man alleen meer dan “Vrijdag op een onbewoond eiland”?
Gestuurd door mijn erflast kreeg ik mee een vreemde angst voor het andere geslacht en was dus bepaald geen rokkenjager.
En dat tesamen met een erflastige dienaar voor de lijdende mens moest ik het doen met ...Ach vult U het zelf maar in!
En ... zucht ... als de therapie aangeslagen was vertrok de “patientia” weer met een handdruk!
En zo geschiedde...
Op een dag - halverwege de bouw - werd ik gebeld door een vrouwelijke producer van het VPRO-programma “alternatieve geneeskunde”  met de vraag of ik die Dr. Bok was die in het Tijdschrift een opzienbarend artikel had geschreven over de behandeling van hypertensie met suiker-verbod in plaats van met zout-beperking..
Jaja ... Dat klopte en had daar zelfs de moeder van één van de hoofdredacteuren mee behandeld met groot succes.
Ik beaamde dit en zij wilde daar een TV-uitzending van maken.
Toendertijd was mijn boosheid richting de “medische maffia” nog torenhoog.
Zo’n cadeautje was natuurlijk wel grappig , maar ik had een groot probleem.
Ik had tijdens de bouw van dit  “paleis” geen onderkomen, sliep tussen de cement-troggen of in een bouwvallig schuurtje waar mijn schamele bezittingen lagen voor als het regende.
Het was al halverwege juli en het moest dus voor de herfst wel af zijn.
En dus besloten wij - na een korte kennismaking - dit  “theaterspel’ op de bouwplaats te laten plaatsvinden nadat ik een schriftelijke bevestiging had ontvangen dat er niets uit dit script zou worden geschrapt. [ Hoe heet dit zo mooi?  Erfahrung zeigt sich de Meister!!! ]
Het interview zou worden afgenomen door een dokter Thomas - een ongelovige Thomas dus.
En achteraf - it’s all in the name - was de producer een echte mannetjesputter, maar zo ver was ik toen nog niet.
Het was een prachtige dag en vond tussen de rotzooi nog een redelijk schone korte broek en een overhemd en zo arriveerde een cru van zo’n 10 man  op de TV-locatie.
Mijn voorbereiding bestond uit 1 uur op mijn buik liggen in de zandduinen om mij helemaal leeg te maken.
Het interview zelf duurde zo’n drie kwartier en het werd zo’n waar spektakel dat iedereen - behalve Thomas -  met open bek van verbazing amechtig naar lucht hapte.
En dus nam ik daarna ze mee naar ...
Sorry, het lot wilde dat er twee Jehova-predikers  mij even in andere sferen bracht... haha toeval.
En dus nam ik de cru mee naar één van de prachtige vennen om bij te komen om daarna weer verder te gaan met de bouw.
Het zal ongeveer een maand later zijn geweest dat de producer mij huilend opbelde dat niet alleen het schript was afgewezen, maar dat zij haar werk niet meer kon doen en heel graag bij mij langs wilde komen voor ... wat nu.
U snapt het al.
De “iron lady” kwam langs met gerookte paling en wijn en nog geen maand later woonde ze bij mij in, nadat zij op mijn advies een uitkering had aangevraagd en gekregen.
Het feestje duurde een klein jaar en toen heb ik haar met een gouden handdruk en het advies om naar het Bhagwan-centrum in het Oosten te gaan om zichzelf tegen te komen.
En zo geschiedde.
En het boekje “In the beginning ... I was you and you was me” uitgegeven onder de naam youme was het resultaat van mijn uittreding die ik niet veel later kreeg.
Isn’t it like a fairytail?

En het huis verkocht ik zo’n 2 jaar later aan een lector van de Universiteit in Groningen voor een lectoraal bedrag, nadat hij eerst via het gerecht gedwongen werd de overeenkomt - waar hij bij nader inzien vanaf wilde - na te komen.
Ik kreeg zelfs nog een schadevergoeding toegewezen.
En zo belandde ik in Portugal : de poort van Oost en West [ Porta na Galicia ]
Zeer recent kreeg ik van Nico een astrologische uitdraai van alle landen op de wereld en...
Portugal bleek in het sterrebeeld Vissen te staan [ het yin/yang symbool zoals U weet ]  en zo keerde ik vlak voor het einde van het Vissentijdperk terug naar het Nederigland dat samen met Amerika  het Krebst- symbool kreeg toegewezen.
Paste dan niet feilloos in een van de laatste verhalen?


I feel sorry for it.
Whenever we had known we never had celebrated our “Lucifer galabal “ nowadays.

$
- It was my symbolic signature under many letters, but now you can see it as being the full-grown lemniscate of life in the dollar also.
- En onze G van gulden was  de G-sleutel van de muziek, die hetzelfde in zich droeg.
- In the beginning and the end was and is it again youme.




maandag 1 juli 2013

The last Prom en “goede raad is helaas erg duur”.




Beste allemaal,
Helaas  kan ik U nog niet kwijt en dien ik iets op te biechten na “My saying goodbey”.
Ik heb met verbazing de enkele persoonlijke mails gelezen na mijn zwartgallige verhalen over rechtspraak en ziendeblindheid voor het woord., alsmede mijn voor velen cynische einde met Sieg Heil.
En toch heb ik veel puzzelstukjes van de “Nachtwacht” er door kunnen oplossen zoals o.a. de “transsexualiteit”  die zeker in de laatste aeonen niet alleen de ziektecycli kon verklaren, maar nu tot “emancipatie “van de vrouw leidde en haar mee liet doen om de wereld te vernietigen.
Allemaal signalen voor een grootste ommekeer ooit in de geschiedenis van de mensheid , die we niet zodanig willen zien en toch nil nisi veritas is.
Daarnaast zal niemand echt begrijpen dat men in zijn/haar laatste ademtocht de hele levenscyclus van de stamboom in razend tempo terug loopt.
Sterker nog!
Met name jongeren - geboren na de Tweede Wereldoorlog - beleven dit nu en dat is o.a. borderliners-gedrag, uitbundig feesten en reizen om de innerlijk onrust te proberen weg te nemen en/of in verre landen gaan wonen om ‘s lands eer - onze erflast - te onvluchten. [ kom daar nog op terug in relatie met "Alle cycli zijn elkaars gelijke" en waar ik nog lang niet alles over verteld heb]
En zo kan ik echt nog vele waanzienige aspecten opnoemen, nu ik bijna bij af ben.
Er gaat nu geen nacht meer waarin ik alle gekte van de dag in de spiegel te zien krijg en dat me daarna doet zwijgen.
En gezien dat de teller -als graadmeter voor dit blog - gisteren de mijlpaal 10.000 is gepasseerd, dien ik mijzelf  ten opzichte van mijn laatste  griezel-verhalen op het blog terecht te wijzen en ook die monster-spiegel te breken voordat ik verdwijn.
Ik moet U echt wijzen op de twee kanten van de medaille , want met zo’n verhaal  kan ik U niet verlaten in het weten dat de laatste impressies het langst blijven hangen.
En wat die explosieve kijkcijfers betreft....
Is er niet de gezegde “Als het kalf verdronken is, dempt men de put”?
Dus dien ik de put die ik voor U gegraven heb ook weer te dichten met de gezegde “Alles wat is is goed, anders was het er niet”.
Dat was ook wat in het groot de website was, maar dit geldt zeker ook voor mijn “kleinmenselijke bespiegelingen”, die ik zo spiegelbeeldig heb belicht.
Dat geldt dus zeker ook voor ons kleinmenselijk gedrag en dus dien ik dat te corrigeren alvorens ik ga “mediteren” door verder te zwijgen als het graf .
Ik gebruik bewust mediteren, omdat  men met “werelds mediteren” het omgekeerde doet in een poging om bij leven .“verlicht te worden” van “eigen zonden”,
Het is daarmee slechts “zelfverheerlijking” en dit geldt ook voor Reiki , Avatar of Zen..
Terugkomend in mijn “geboorteland” - dat ik 14 jaar was ontvlucht - heb ik dat in mijn thuis als  keiharde werkelijkheid ondervonden.
De buitenwereld kon ik nog korte tijd  “met een leugentje om bestwil” met “het theaterspel van de gek” aan ... ook al voelde het bepaald niet “senang’.
Maar in mijn thuis met Reiki Maria sloegen de stoppen steeds vaker door.

Met mijn vroegere uitspraak “Life is a crasy race in order to raise” werd ik door het lot neergezet in een luxe-resort dat ooit na de oorlog door de Duitsers als vakantiepark was opgezet.
And all in the name kreeg dit - it’s my nickname - “Het Bagger-park”, waar nu vooral “Neerland’s Hoogmoed en Respect” is neergestreken.
En de plaatstnaam is -vertaald in spreekwoordelijke taal “ Hoge Bergen kunnen veel wind vangen”.
Kortom!!!
Het was de slechtste of beste plek om mijn laatste dagen “uit de zingen” in een wereld die al lang niet meer de mijne was.
Nu na 3,5 jaar - ongeveer op het omslagpunt van de cycli van vette, maar ook van magere jaren - is mijn reis naar “berusting in stilzwijgen als het graf” hier begonnen.
Kosmische cycli, aardse cycli, menselijke cycli en atomaire cycli die het leven bepalen en waar lot en noodlot - gelijk het zijn van man en vrouw - nu binnenkort samenkomen in echte “stilzwijgende berusting”.
Het lijken zo pathetische / hoog’hartige  woorden in een tijd dat iedereen met eigen mening het hart op de tong heeft... als U mijn woorspelingen kan vertalen.

Natuurlijk is rechtspraak met zijn leefregels t.a.v. goed of kwaad nog de enige weg om iets met “artificiële saam’horig’heid” onze samenleving met elkaar zo lang mogelijk in stand te houden door zij “die niet willen horen” te laten voelen met heropvoeding in speciale kampen.
Dat dit nu wereldwijd doorbroken wordt behoef ik U niet te zeggen.
En nu onze brug tussen denken en weten geheel gesloten is , is de Bijbel - die al 2000 jaar oud is - daar nu lang niet meer toereikend voor.
Maar helaas is dit artificieel en dus een leugen ,die “Al is die nog zo snel, de waarheid achterhaalt hem wel” wel zijn gevolgen heeft.
Ik hoop dat U mij volgen kan.
Natuurlijk was het een zeer lastige vraag van Justin om te beantwoorden, maar zijn ontboezemingen dat hij al enige tijd reagluurder was, maakte het gemakkelijker door te zeggen “Je weet wat ons voorland is en wat let je om nog effe van je vrijheid als student van het leven te genieten”. Meer had ik niet, want waar zijn twijfel lag vertelde hij mij niet.
Hij gaf mij dus zelf zijn halve waarheid en dus kon ik niet anders reageren.... iets wat hij zelfs daarna zelfs ook nog niet heeft gedaan.
Irriteert mij dat?  Geen “malle”moer”.[ komt vgl. mij van een korte rage “De Malle Moeders”.] , want “dankjewel” is een uiting van nederigheid en ...
Kent U de volksgezegde “Nederigheid is des duivels oorkussen”?
En zo ontstond het verhaaltje over rechtspraak als kromspraak.
Zo zijn in feite al mijn schrifturen ontstaan als reacties vanuit een wereld die ik slechts meer spiegelbeeldig ging beleven.
Zo ontstond ook de website en de vele boekjes in een tijdsspanne dat ik als man samen met een vrouw werelds gezien in het niets probeerde het leven te leven. Wij waren en zijn echt de grootste twee tegenpolen, die men bedenken kan.
En het huwelijk...
Kijkend in de natuur is het huwelijk dan  ook een “artificieel “ ons opgedrongen wetmatigheid spel van “weetwijzen” of beter weters , wat wij nu gebruiken als wapen tegen “betweters” ....
zucht... zoals ik!!!

Alles wat mijn leven kleurde of ontsierde heb ik later - toen het kalf al verdronken was - dat ook met een lach en een traan herleidt en kan daar nu om glimlachen en/of daarin het midden eren met dankbaarheid.
Eén van “the hudge items” - de sexuele inwijdingen voor jongens en meisjes en/of lessen in het bedrijven van de liefde - kreeg ik pas van een “dievegge” in de nacht, toen ik al en nog “gelukkig getrouwd” was en al twee kinderen op deze wereld had gezet.  En dat ondanks het feit dat ik meer dan 10 uur per dag weg was om voor doktertje te leren spelen en ‘dood’moe en uitgeput thuis kwam
Die “op”leiding bepaalde mijn leven totaal en zeker door alle tegenwerking die ik kreeg en die mijn al overleden grootvader als eerste deed langs komen om mij bij te staan.
Ware dát niet gebeurd, dan had ik nooit verbanden kunnen leggen met mijn diepere BDE’s.
Terug naar mijn sexuele inwijding ...
It’s all in the name and the name is God en zo zal ik haar “Joshua” noemen en voor hen die de Bijbel al weggegooid hebben hier een Wiki-uiteenzetting  [ http://en.wikipedia.org/wiki/Joshua ]
Hoe het de rest van mijn leven heeft gekleurd met mijn relaties en hun namen zal ik om der wille de chaos die ik ervan gemaakt heb en van veler privacy respecteren.
Het is onbelangrijk en draagt ook niets bij.
Geven wij onze kinderen namen, die hun leven totaal beheersen?
Natuurlijk gaat dit totaal onbewust en gezien wij het beste voor hebben zoeken wij de allerbeste namen, die in ons opkomen [ erflast dus ]
En vreemd genoeg zit in die geboortenaam bijna altijd het yin en het yang.
En zo we die al afkorten of “nickeren”, zal dat ieders leven een wending geven die misschien tijdelijk of meer macht of meer “onzichtbaarheid” biedt voor zoals wij werkelijk zijn en zal het tijdelijk voordeel in een groter drama eindigen.
Veel vrienden noemden mij Sieg dat het yange deel - mijn macho-deel - van mijn naam vertegenwoordigt en heb dat - toen nog geheel onwetend waarom - altijd geweigerd.
Laat mij zeggen “Hoe groter het voordeel, des te groter ook het nadeel”.
Is dat ook geen volkswijsheid die ons daarop attendeert?
Geven wij niet vaak al onze kinderen  namen  van Bijbelse figuren?
Alles door introductie van het geloof?
Het antwoord is ten dele JA, omdat wij allemaal de Bijbel hebben opgegeten.
Maar het is altijd wel om ons kroost het beste mee te geven wat “denkbaar’ is.
En om nog even op de Bijbel terug te komen...
Natuurlijk is het sprookje van Adam en Eva - zuiver vertaald als de inademing [adem] en Eva als het vallen van de nacht [evening ] en dus de uitademing ] alsmede “het Paradijs” en de appel als boom der wijsheid -  die als “de zondeval “ werd nagelaten een “waar” niet gebeurd sprookje.
Ware het tijdens het interview met Willem de Ridder [ op het paard ] tot iets van Oh..Oe...Ah geleid dan zou ik er toen al veel meer over verteld hebben dan alleen dat stomme technische introductie-verhaaltje van “placentar en aplacentar”.
Maar dat bleek ook - zelfs op het blogje - in diepgang utopia.
I have to respect it and no more.
Never mind!!
Het was en is nog steeds iets te vroeg, want het leven is nog te veel feest als vluchtweg voor iets wat we nu allemaal kunnen zien.

Mocht ik één van U allen schizofreen of depressief hebben gemaakt dan doet mij dat oprecht veel pijn in het hart en dat U  Uw hart op de tong heeft en ik die al in mijn onderbuik heb liggen “is wat het is”.
Helaas.
Helaas kan ik de klok niet terugdraaien, maar mijn geouwehoer U kunt natuurlijk nog wel met een lach weglachen door carpe diem te vieren,.... want het leven is maar kort .
Het is “als een kinderhemd kort en bescheten” zoals de volkswijsheid ons vertelt.
En dan kom ik nog even terug op mijn wegbegeleidster Joshua, die mij - na mij te hebben ingewijd - meegaf “Time place moment”.
I feel very sorry for her and for you, because it’s not our time now to speak about the end of our life.
The “Nirwanic” feeling of being in another world is not there, like the last breath is our individual “Nirwanic” feeling dat eindigt met een zucht of kreet van “verlichting”..
All cycles were said to be equal.
Isn’t it to absurd to see?
We first have to wait  to see our relation with our past, that brings us for a short while in Heavon om daarna.het hiernanogmaals te mogen beleven.
Sorry voor de veelheid van woordspelingen op dit hellende vlak ....
Wij mannen zijn nu eenmaal door de tijden heen altijd “Kruisvaarders” gebleven en zelfs de emancipatie van de vrouw  heeft niet weten te voorkomen dat er een mensenplaag zou ontstaan.
Als ik terugkijk naar mijn relaties was slechts mijn eerste vrouw iets van manlijke begeerte en de rest werd in eerste instantie gekleurd door “dienstbaarheid” voor vrouwen die de weg kwijt waren in het leven. En als zij de weg naar Ipanima weer gevonden hadden, vertrokken zij weer.
Nog bizarde is het wel dat ik na mijn eerste uittreding - nadat mijn grootvader langs gekomen was  -  tot aan Maria extroverte vrouwen aantrok.
Dus was het geen wonder dat dit gedoemd was tot mislukking.
Zo verliep mijn pad van “mensendokter naar levensdokter” en niets meer.

En mocht U de titel nu nog niet begrijpen ...
Ik gaf het verhaal om niets en my last “prom” - komt van promisse of gift  - was voorzegd  “te duur om nu al echt uit te pakken”.
En dat kleurde mijn noodlot, maar ik mag nog blij zijn dat we de brandstapel al hadden afgeschaft.
Terecht dus dat in “gemonddood” werd, die ik “als eigenwijs die ik ben” wist te omzeilen.

Nogmaals dank.
Ik kan nu alleen nog maar over het weer , ‘on’weer met U spreken en ben verder ik weerloos ge- of “ver”worden.
Dus “zwijgen als het graf”  ga ik in het thuis en in het buiten proberen, want ...
Ik ben het “discus” werpen al langere tijd “in der dagen zat”.
Ik heb mij voor U totaal uitgekleed in de misschien ijdele hoop dat U het op Uzelf kunt projecteren.
Alles is mijns inziens nu wel zo’n beetje gezegd in de spiegel - de website - en in ons spiegelbeeldig zijn..

En nu kan ik U met  Sieg&Fried wensend slechts wijsheid wensen in deze bange dagen voor het ware “Christ”mis”: een mis voor “het gekruisigde mens...zijn is aangebroken.[ haha U had dom verwacht???].
En zo wens ik U nog even vóór het “Nirwanisch beleven in het groot” het Galabal Lucifer, voordat U “klaar” bent met het leven..
.
Ik ben helaas door mijn grove fouten  van dienaar gepromoveerd naar dooie diender.
Ten eerste is goede raad  mij door de tijd al veel te duur komen te staan.
En ten tweede kan ik U echt wijsheid geven voor de dag van morgen.
Dat  kon ik al niet als dokter aan het bed van “de individuele stervende zwaan” en wist geen andere oplossing dan te verdwijnen en de familie op te trommelen om “hello goodbye”  te zeggen.

Is’t it the joke of the devil who told us “Alles weten maakt niet gelukkig”?
Heb ik dat niet met voeten getreden met mijn vroegtijdige “Openbaringen”..
Mea culpa, maar ik gek dacht dat dat berusting zou geven en het tegendeel was eerder waar.
Ik had dit verhaal al afgesloten om het morgen nog één keer door te leven, zipte de TV aan en zag dat er een bespreking was over “de stervende zwaan” van Tjaikovski.
Dat was wat mijn leven kleurde en niets meer.
Toeval is echt wat ons allen toevalt door onwetendheid!
But...
Can you forgive me mijn zonden?
Kent U de kreet “zondebok”?
Gelooft U in evolutie?
Gelooft U ook in de familienaam die Uw persoonlijke lenswandel kleurt?
Damned!!!
Ik had het kunnen weten als ik had leren lezen.

“De bokkige Bok”, die via “Zondebok” als  “Offerlam” zal sterven.