Nawoord

Spreken in vergelijkingen opdat gij het nu wel verstaat.
Wat maakt de Bijbel zo mysterieus?
Het is geschreven in vergelijkingen opdat gij het niet verstaat!
En dat noemen wij het ‘’waarheidsboek’’?
Heeft U zich dat nooit afgevraagd?
Erflastig hebben wij dit vreemde boek zo’n 2000 jaar in onze genen vastgelegd.
Er zijn tientallen oorlogen door ontstaan en uiteindelijk hebben wij het door scheiding van Kerk en Staat maar naast ons neergelegd.
Doen we iets fout?
Na een studie van ongeveer 30 jaar ten aanzien van oude wijsheid over cyclische processen - die allen elkaars gelijke zouden zijn - kreeg ik een beter beeld over de vergelijkingen in dit ‘’Waarheidsboek’’ alsmede de oorsprong en de zin ervan.
Dit is mijn laatste poging om via dialogen de zin van de hedendaagse waanzin met elkaar te bepraten.
Laat mij hier één ding duidelijk zeggen.
Ik doe dit alles, omdat ik zelf erg blij ben met het weten dat het nooit anders had kunnen gaan en/of in de sterren beschreven stond en gun dat iedereen.

Siegfried Bok.


Voetnoot blog beheerder:
Siegfried is 12 november 2014 van ons heen gegaan.
Er zal beperkt gemodereerd worden op dit blog.
Er is een mogelijkheid tot inzending van uw eigen persoonlijke verhaal. Email dan uw stuk naar archiefbok@gmail.com en dan zal het archief team kijken of uw stuk de moeite waard is te plaatsen op dit blog.


Note augustus 2015: De eindtijd site is uit de lucht. Via deze link is de hele site in zip-formaat te downloaden. Uitpakken op de computer en double click op het bestand index.html.
Daarnaast staat op webarchive de eindtijd site gearchiveerd.

De DVD is online beschikbaar op het archief


donderdag 30 juni 2011

Utopia deel 3 : Liefde is een sprookje


Hoe moet ik stoppen met dit blog?
Mag ik eindigen met slaapkamergeheimen en stellen dat liefde de grootste utopie is die Oude Wijzen ons meegaven om te geloven?

Ik vraag dit serieus aan iedereen, die hier enthousiast zijn ei kwijt kon.
Ik vraag dit met name aan degenen, die inmiddels donders goed hebben begrepen wat ons voorland is.
Hoe veel stiekeme gluurders er zijn en hoe velen bij toeval dit blogje via googelen openen omdat ik al -tig hits op dit medium heb weet ik niet en maakt me ook niet uit.
Neen.
Mijn grote probleem is dat ik versteld sta hoe het lijkt dat velen dolblij zijn te weten hoe de toekomst eruit ziet en de joke of life nu pas durven te beleven.
Soms ook voelt het wel alsof ze zich met dit weten misschien superieur voelen naar hun naasten en hen liefdevol castrerend gedragen en/of zoals de prachtige Griekse mythe van de eenogige Cheops [als ik het goed het voor geletterden]...
Jaja... in het land der blinden is één oog koning!!!
Het is niet dat ik deze reactie niet begrijp - wetende hoe de hele mens-evolutie  zich heeft voltrokken - maar mij doet dit vaak pijn.
Verdomd veel pijn!!

Ook ik had toen het plaatje rond was een gevoel van opluchting en/of blijdschap dat ik wist waarom ik tot stront werd gemalen waar iedereen bij stond.
De egocentrische mens is daarin bikkelhard en meedogenloos.
En het vreemde is dat NIEMAND dit zo schijnt te voelen of beleven.
Ik zal jullie één kleine anecdote vertellen, maar ik kan er met gemak een tweede “duivelsboekje”over schrijven met 10-talle ongelofelijke stories.
Ik had een man behandeld voor “weet ik veel” die een groot bedrijf had in zonweringen en voor het Rijk werkte. Twee weken later kwam hij terug en was super-enthousiast over de forbidden therapy , die ik in de garage van mijn huis deed.
Hij was zo enthousiast dat hij me vroeg of ik zijn hond kon behandelen, want die kon de trap niet meer op.
Is het niet huielen van het lachen?
What to do?
Natuurlijk kon dat niet tussen de patienten door en het vergde wel een heel intensief onderzoek met electroacupunctuur tussen hond en baas.[hoe ga ik niet op in]
Ik besloot er een zaterdag aan te wijden en gaf de hond een enkele injectie celtherapie.
Twee weken later belde hij me enthousiast op dat zijn hond weer de oude was.
Ik vroeg hem of hij met al zijn connecties in de hogere sferen mensen kon benaderen.
Zijn antwoord was clear: “Nooit, want dat kost me klanten”.
En...
Dit is nog een softe anecdote, want de extremen durf  ik geeneens aan het geduldig papier toe te vertrouwen vanwege het feit dat ieders braincomputer al op tilt slaat met meningen over goed en kwaad.
Veel mensen zijn inmiddels ook afgehaakt, omdat zij alles uit de kast trokken om het verhaal naar buiten te brengen en het resultaat was diepe frustratie.
Het gevolg was dat zij of thuis of in hun kenissenkring de ene kopstoot na de andere opliepen en logischerwijs de weg van de minste weerstand kozen : een soort “Wein Weib und Gesang”.
Nou ja...
Vielleicht ist es nur wein oder wein mit animer-madschen, waar men een dubbel kater van overhoudt.
Sorry voor mijn slechte Duits, terwijl ik toch van Duitsen bloed ben als in onze nationale hymne moet geloven.
Sorry ook dat ik als man de nachtschade vrouw hiermee kleineer, maar dat is niet echt de bedoeling.
Hoe moet of zal ik beginnen met het verhaal dat liefde totale utopie is zonder beide geslachten niet in een klap af te slachten.
Wat kan ik beter doen dan het “God is liefde-boek” de Bijbel ter hand te nemen , waar het overduidelijk in staat en dat de meesten al uit de boekenkast hebben gehaald of op de brandstapel hebben gegooid?
Ik kan natuurlijk ook een anecdote over mijzelf vertellen, maar ik vrees met grote vrezen dat men erom gaat lachen en...
En de essentie ervan weglachen.
Je maintaindrae  en worstel om het hoofd boven water te houden en heb besloten om met U terug te keren naar het Paradijs.

De Hof van Eden
Daar stonden zij naakt en onbedorven.
Hun namen waren ...Adam - de inademing en of de creator van het leven - en Eva - die als eve [Engels evening] de nachtschade vrouw.
Nachtschade?
Toeval?
Adam was groot en sterk en Eve was aantrekkelijk mooi.
Zij was zo mooi in haar kwetsbaarheid dat Adam er alles voor over had om ...
Ongetwijfeld kent U de gezegde “Wie niet sterk is moet slim zijn” en dit is niet voor niets het wapen voor Nederigland dat ons via de Europese “Gemeen”schap het geld tot aan onze lippen deed stijgen en alle landen aan zijn voeten dwong.
Het vechten tegen het water had grotere impact als erflast dan menigeen bevroedt.
Wij werden de “keizer der ziekte” en zo gedragen wij ons ook.
Overal ter wereld zijn wij present om het onheil heilzaam en met zachte hand te bestrijden.
Stop Siegfried.
Je dwaalt weer af en bevond je in het Paradijs en/of De Hof van Eden.
Oh...
Ik kan het me zo goed voorstellen en heb het eens als theatervoorstelling opgevoerd voor een gezelschap van “verlichtte Avatar-mensen”.
Bloedmooi en zo verlicht zag Eva eruit dat ik haar in mijn fantasia zag staan “zonder ornaat” in de Paradijstuin, waar de appelboom der Wijsheid volbeladen was.
Nu weet ik wel dat ik bepaald moeders mooiste niet was en ook nog eens een aangeboren angst heb voor vrouwen.
Jaja ... erflastig aangeboren.
Maar deze ogen dwongen mij in dit illuustere gezelschap - waar ik ook slechts te gast was - om haar uit te nodigen tot het sprookje van de Goddelijke Liefde, die geen liefde is maar liefdevolle castratie.
Ik was daar op uitnodiging van een Shamaniste, waar ik die nacht de sponde mee had gedeeld en was daarmee verlicht van Adam’s zaad wat toch zijn weg vindt in de spelonken van het zijn en/of de moederschoot..
Was dat mijn overmoed of kriebelde het nog daar diep van binnen als ware “kruisvaarder”?
Wat is dan wijsheid nog?

Maar laat mij verder gaan met het verhaal wat iedereen kent, maar geen indruk maakt als wij het spel van yin en yang ons totaal onnadenkend laat zijn.
Oh schone Helena of bent gij misschien Eva?
Ik knielde voor haar voeten om me in Gods naam kleiner te maken dan ik ben.
Nu wist ik diep van binnen wel dat “nederigheid des duivels oorkussen is”, maar tenslotte was ik te gast in een verlicht gezelschap waar ik ook nog eens als buitenstaander aanwezig was.
En die plaats kende ik maar al te goed.
Dat was onderdeel van mijn aristoctatische opvoeding.
Natuurlijk had ik die appelboom gezien, maar die had ik al lang uit mijn blikveld doen verdwijnen.
Om een lang verhaal kort te maken...
Ik speelde het spel van onze uittocht uit het Paradijs, waar Eva Adam mij dwong van de boom der Wijsheid te plukken.
Het was doodstil na afloop.
De enige die de vrucht ervan plukte was mijn Shamanistische Godin van de Liefde.
En toen...
De vrouw keek mij aan en zei met warme stem “Ik ben toneelspeelster en heb een toneelschool in het zuiden des lands. Voel je ervoor om met mij te werken?”
Wat kon ik meer zeggen dan ...”Ik haat toneelspelen, want iedereen speelt toneel in deze wereld”.

Wat is liefde?
Ik heb het werkelijk overal gezocht en nooit gevonden.
Ik noem het liefdevolle castratie, die inmiddels meer weg heeft van geestelijke incest van de vrouw en lichamelijke incest van de man.
Ik heb als boogschutter al mijn pijlen verschoten in een pogen de min te minnen.
Ik heb heel wat “sterren als beelden” mogen bezoeken, maar het liep altijd uit in een bezoeking, omdat het Ego altijd weer als duiveltje uit het doosje om de hoek kwam kijken als het kwaad al was geschiedt.
Wat ik ervoor in de plaats kreeg in de nacht was “de ware liefde van de Oude Wijsheid”.
Neen lieve mensen.
Liefde en Ego zijn elkaars absolute vijanden.
Onbaatzuchtige liefde bestaat niet en heeft nooit bestaan.

Ik zocht naar de illusie en kreeg er de harde werkelijkheid in de nacht voor terug.

Weet U hoe Jesus werd geboren?
Het was het sprookje van Joseph en Maria, die beide als armsten der armen hun individuele overlevingsdrift al hadden losgelaten en nog slechts hoopten op een wonder.
Misschien dat U op de website het verhaaltje van sterrekinderen hebt gelezen, want...
Als twee Egoloze mensenkinderen nog slechts elkaar vinden als troost, kan er moeilijk een Ego uit worden geboren.
Jesus Christ...
What a fantastic story about our search for enlightment was let us by our last God is love.

Dit is zo’n beetje einde verhaal.
Liefde is de grootste illusie van ons mensen.
En zo schreef de nachtschade vrouw de geschiedenis in bed, want...
De man kan toch slechts liefde krijgen als hij appels bij zich heeft om eerst haar maag te vullen?
Wie van ons beide is nu de materialist?
Men zegt wel dat liefde van de man door de maag gaat, maar...
Ik weet het echt niet meer.
Vanwege het feit dat zij de placenta voor goed moederschap niet opat, werd de bevalling voor moeder en kind een trauma met ernstige gevolgen.
Het gevolg was van dit trauma abnormale binding met haar kroost, dat ze - in tegenstelling met andere zoogdieren niet los kan laten.
Om de koe bij de horens te vatten bleef het niet bij kalverliefde, maar bleef zij haar kroost betuttelen.

Mijn pijlen zijn verschoten en voor mijn gevoel is ware dankbaarheid voor het mij gegevene pas mogelijk als het water ons Leeuwenbloed der Nederlanders ons tot aan de lippen gestegen is en bidden nog de enige optie is.
Men kan de hemel slechts zien als men door de hel is gegaan en ...
Vechten tegen het wassende water, is net zo stom als dat het zinnig is.

En zo zei God aan het einde van zijn Scheppingsdrang ...
Ik zie dat het goed is en ik laat ze ... aanmodderen.

Alles  wat wij beleven als goed en kwaad is illusie
Het is het boekje “Illusie van God en wetenschap” dat de Theologische Universiteit in Tilburg graag in hun archief wilde opslaan, maar niet wilde bespreken.
Zij waren nog te druk met Incestueuse Liefde geven aan ons mensenkinderen.

38 opmerkingen:

  1. Nathalie Wokke30 juni 2011 om 20:43

    gaat heen en vermenigvuldig u

    Nou en om dat te kunnen doen heb je dus liefde nodig. Dieren ook, alleen heet het bij een merrie b.v. hengstig of bij een hond loops, en ga zo maar door. En voor de mensen hebben we er liefde van gemaakt. Kortom ik vind het weer een prachtig stukkie Siegfried. Groet van een tochtig schaap

    BeantwoordenVerwijderen
  2. haha "Lieve tochtig schaap",
    Was het maar waar wat je schrijft.
    Dan stonden we met z'n allen niet zo op de tocht en/of op de rand van de afgrond.
    Laat mij beginnen met een vraagje.
    Heb je op National Geografic "The dog whisperer" wel eens gezien?
    Wat die man laat zien is werkelijk onvoorstelbaar en ik snap niet dat dit niet verder doordringt hoe verziekt de mens is én hoe hij alles kapot domineert met zijn EGO.
    Het EGO is onze overlevingsdrift - vechtlust dus - en staat bol van Emotie.
    Emotie betekent letterlijk uit motie en/of doods, maar als er iets dwingends is is het de emotie wel.
    Zo richt de hond zich totaal naar de mens, die hem eten geeft en verdedigt hij die "dood-zitter" door dik en door dun.
    Misschien is de kat daar wel een tegenpool in en het zou best kunnen dat hij daarom in de oudheid zo hoog in het vaandel stond.
    Maar liefde is overgave en dat past totaal niet bij het plaatje Ego.
    Maar ook in de dierenwereld is het vrouwtje dominant en zij kiest de man die haar het beste kan verdedigen.
    Ook daar zie je de strijd tussen mannetjes als er "een tochtig schaap" in de buurt is en soms tot dodens toe.
    Een ander aspect van het Ego is dat het nooit tevreden is met wat is en altijd meer wil.

    Als je dit alles bij elkaar optelt is het toch geniaal hoe DE ONBEVLEKTE ONTVANGENIS van Maria en GOD IS LIEFDE ons zo'n 2000 jaar in de ban heeft gehouden?
    En omdat het EGO steeds verder evolueerde werd de man/vrouw relatie steeds moeilijker en werd het huwelijk met zijn "eeuwige liefde"nog de enige mogelijkheid om mensen eerst Kerkelijk en daarna wettelijk te dwingen bij elkaar te blijven.
    Sorry, maar ik vind dit geniaal en ben ervan overtuigd dat de rotzooi anders niet te overzien was geweest.
    Het was een kunstgreep en onnatuurlijk.
    Dit leidt vroeg of laat tot een explosie en dat beleven wij nu.

    Ik hoop dat we hier nog een leuk vervolg op krijgen, want over die diepste emotie bij de mens valt aan het einde der tijden nog voldoende te zeggen.

    Dank Nathalie dat je hier de voorzet gegeven hebt.
    Siegfried.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Shit, Siegfried, ben je me net voor.
    Ik was gisterenavond al begonnen aan een stukje, nu net mee door geploeterd en ik zie al dat het de essentie mist....verdoem mij, maar ik pleur het er toch maar op.



    Belofte maakt schuld, en aangezien ik opperde om iets zinnigs eruit te persen...
    Zal het achteraf allemaal wel weer tegenvallen...maar goed... ook dat maakt me
    eigenlijk steeds minder uit, wat mensen van me vinden en denken.

    Op het moment is het eigenlijk zo dat ik nog niet eens meer weet hoe of wie ik me moet voelen...of hoe ik me moet gedragen.
    Wat dat betreft doe ik maar wat in de hoop dat het enigzins acceptabel uitpakt, of dat ik er zo min mogelijk last van heb, achteraf...

    Ik was en ben nog steeds overdonderd door het hele verhaal...OK, de piek zal er wel vanaf zijn, maar ik lees nog dagelijks
    in al je gedrochten ( ik ben niet zo slim), waarom weet ik eigenlijk niet...gewende ?
    Toch lees ik steeds weer wat nieuws of zie ik iets op een andere manier.

    Ik was vooral bang op het moment dat ik in de gaten kreeg wat de uiteindelijke uitkomst van het verhaal was.
    Ik werd niet zozeer bang van het verhaal, ik schaamde me eerder voor mijn "onbewust zijn" van alles,...maar ik werd steeds banger van de reactie's van mensen
    toen ik het gevondene wilde delen in de illusie dat iedereen dit interessant en belangrijk zou vinden.
    En dat begint steeds meer pijn te doen, destemeer omdat ik steeds meer het idee krijg dat het geen willen is, maar niet kunnen.

    Toch was het deze angst van zien wel net dat wat mij steeds meer overtuigde.

    Nu, een kleine 4 jaar verder ben ik nog steeds enthousiast/verbaasd over het hele verhaal van de hervonden Oude wijsheid.
    En ik blijf wat dat betreft ook internet gewoon volhangen om dat verhaal proberen te verspreidden.
    Maar ook ik vraag me steeds vaker af waar ik mee bezig ben, doe ik daar wel haha goed aan.

    Want...
    Ik blijf voor de buitenwereld gewoon de schijn hoog houden...weliswaar iets minder dan voorheen en ook al voel
    ik af en toe dat het me steeds minder gaat uitmaken, toch is er een drempel.
    Aan de ene kant probeer ik het verhaal te verkondigen in de wereld, en aan de andere kant houd ik het tegen.
    En toch bekruipt me steeds vaker het gevoel dat er een moment komt dat ik mijn kop gewoonweg niet meer kan houden.

    Kan het schizofrener ?

    Maar om even terug te komen op het onderwerp, is liefde een utopie ?

    Ik vrees van wel...als ik alleen maar al om me heen kijk en zie hoeveel stellen uit elkaar gaan.
    Liefde is volgens mij gewoon beheerszucht en niets meer, de angst om iets te verliezen, en daar verliezen we onszelf dan in.
    De angst om alleen op deze keiharde illusionaire wereld te staan ( samen sterk toch ?)

    Misschien is het wel het ultieme laatste redmiddel geweest om de groeiende onrust/haat te couperen ?
    Ze liggen immers dicht bij elkaar....liefde en haat.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Haha Armand,
    Je smeekt om een aai en ik zoek een stok, want...
    Zachte heelmeesters maken stinkende wonden.
    Ten eerste heb je het stukje niet goed gelezen.
    Ik schreef niet "Is liefde utopie", maar "Liefde is utopie".
    Eerst vluchtte je in de kosmos en nu kijk je al om je heen. Dus er is progressie en dus hoop.

    Hoe kan ik je het best beantwoorden door je effe terug te zetten waar je met hulp van psychedelica in terecht kwam: de kosmos.
    Want er is echt niets nieuws onder de zon.
    Ik neem aan dat ik mag stellen dat ons uitdijende deel van de kosmos Yang is en dagelijks zaad produceert voor "het zwarte gaatje".
    Voor meelezers zie http://www.wetenschap-eindtijd.com/kosmologie_en_astronomie/kosmische_superwave/kosmische_superwave.html
    Met zaadvragende ogen wil zij nieuw leven creëren , maar van tijd tot tijd is ZIJ het zat en is Zij ongesteld.
    "Ongesteld maakt onbemind" zullen we maar zeggen.

    Maar die "Zaadproductie" gaat gewoon door en dat wordt masturberen en/of recyclen van kosmisch stof en ...
    Wat is het leven op planeten meer dan het recyclen van overtollig zaad van de in brand staande Yange materie of - HAHA masturbantie van het levensvocht - , omdat het Zwarte Gat vol is?
    En...
    Het Zwarte gat is wel de dwingende factor in dit kosmisch spel.
    Ook grappig is te zien hoe die levensdans van de kosmos weer veel vergelijkingen vertoont met het dansen van man en vrouw waar man rechtom draait of draaide en de vrouw linksom.Visa Versa!!!
    Ik schrijf draaide om dat het nu "modern" is om het chaotisch te laten zijn.
    Toeval?
    Is toeval niet wat ons toevalt, omdat we niets weten?

    Een aantal vragen en opmerkingen heb ik terwijl jij het hier opkalkte al beantwoord richting Natalie


    Kan je me nog volgen in mijn gekte?
    Kan je het verhaal daarmee afmaken?
    Het leuke is wel dat men - de wetenschap - steeds meer terugkomt op mijn voorstelling over het Zwarte Gat.

    Sorry Armand, maar voor huilen is geen plaats.

    Siegfried.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Nathalie Wokke1 juli 2011 om 12:08

    6 jaar geleden ben ik per toeval(ja ja) op een lezing van Peter Toonen terecht gekomen over de Maya's. Daarna ben ik natuurlijk van alles op gaan zoeken.Zo ben ik uiteindelijk bij jouw dvd's beland en je vertelde veel van wat andere ook zeiden maar dan vanuit een heel ander standpunt.Bij veel van die andere eindigde het verhaal altijd weer dat het roer nog om kan.En bij vele zelfs door middel van.....liefde. En dan dacht ik altijd,ja maar dat kan helemaal niet!Dus ergens klopte het niet.Totdat ik jou werk dus zag en las. Ja en daar zitten we dan met ons weten. Het is zo raar en wat Armand schrijft herken ik ook zo.Ik denk dat we hier op deze site nog rondhangen omdat we hier soortgenoten spreken zodat we niet helemaal alleen staan in dit weten. En ik moet je zeggen dat als puntje bij paaltje komt ik zelf ook nog steeds die stille hoop heb(tegen beter weten in)dat het niet gaat gebeuren. Die verdomde overlevingsdrang ook!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ach ja Nathalie.
    Peter Toonen ken ik niet.
    Jaja Everywhere is love in the air in de wereld van New Age en niet te vergeten de esoterische "gemeen"schappen.
    Die heb ik wel van dichtbij meegemaakt en de toonaangevende halfgoden wisten het daar fantastisch te brengen in dat sowieso al elitaire clubje.
    Het leek wel of ze met honing smeerden door vrouwen te vertellen dat die halfgoden en zijn discipelen zielsverwantschap hadden.
    Wauw!
    Heb daar heel wat gekte meegemaakt.
    Maar...
    Het leuke is dat in al die stromingen toch wel veel kern van waarheid zit.Het is alleen dat je kaf van het koren moet scheiden.
    En het kaf is altijd weer het wishfull thinking.

    Het was eind 80-er jaren dat ik weer eens werd gevraag voor die uitbuiters.
    Het was in Leeuwarden en hield daar een - nauw ja lezing was het niet, maar - een toneelstuk van 3 uur.
    De titel was "Bedrijf ik esoterie of egoterie".
    Mij was een loer gedraaid door de voorzitter en had natuurlijk niet door wat mijn plan was.
    Het werd een toneelstuk met als subtitel "De onbezoldigde hoer".[dat was ik dus]
    Ik heb het wel ergens uitvoerig verteld.
    Het werd een fantastische avond en naar later bleek was dit voldoende om "Het esoterisch genootschap in Leeuwarden" op te blazen.

    Ach ja...
    Het is wat het is.
    Siegfried.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. En dan te bedenken dat begrijpend lezen vroeger 1 van mijn sterkste vakken was...althans, dat maakte men mij wijs...

    Leuk dat er nog progressie en dus hoop is, zo zie ik hetzelf meestal niet, voor mijn gevoel zak ik steeds dieper weg...maar ook dat is weer huilen.

    Maar ik zie wel de overeenkomst met het volle zwarte gat en de yange kosmos die maar zaad blijft produceren totdat..het hem wit voor de ogen loopt ?

    Ik merk aan mezelf dat ik steeds onrustiger wordt, of dat de spanning steeds hoger oploopt.
    Zeker aan het eind van de werkweek is dat een duidelijk verschil met het begin van de week.

    Dus eigenlijk zetten wij die spanning middels masturbatie om in een ontlading ?
    Een kleine Big Bang, noodgedwongen omdat het Zwarte gat eigenlijk al vol zit...?

    Masturberen is dus eigenlijk een recycle methode...zo heb ik er eigenlijk ook nog nooit naar gekeken.

    Vanuit geestelijke spanning naar een materiele ontlading ?

    Uit nood geboren, zoals alles dus.

    Volgen kan ik je verhaal altijd, als ik er maar rustig voor zit, maar zelf iets echt zien is toch vele malen moeilijker.

    Ik weet niet of ik daarmee het verhaal heb afgemaakt of niet...ik kijk dan af en toe misschien wel met 1 oog, maar ook met 1 oog is het slecht richting bepalen....

    Uiteindelijk zal de vrouw dus geen sex meer willen, en de man zal doordraaien omdat hij geen sex meer krijgt ?

    BeantwoordenVerwijderen
  8. haha die Armandus de kosmopoloog,
    Het maakt niet uit waar men naar kijkt, maar cyclisch gaat alles.
    Toen je op het volkskrantblog weer aan kwam zetten met Cotterell brak ik de keten door een vergelijking te maken tussen sex en een atoom.
    Het werd toen een moeizame maar knotsgekke dailoog, die verzandde in het niets.
    Het is echt bizar hoe alles in alles hetzelfde is.
    Weet je nog het verhaal van de perzik?
    Maar "schoenmaker blijf bij je leest" verbied ons verder te kijken dan onze neus lang is.
    En niet te vergeten "emotie is uit motie en doods".
    En daarin is sex wel de allerdiepste emotie van ons allen, die voor man en vrouw weer spiegelbeeldig zijn.
    Attractieve en repulsieve emotie, die zo prachtig verhaald worden in "De uittocht uit het Paradijs" en niet te vergeten de laatste ademtocht die Bijbels "De onbevlekte ontvangenis" heet.
    Duizenden vergelijkingen die wij niet kunnen verstaan, omdat onze vastgeroette beelden statisch zijn geworden.

    Toen ik begon met excarneren dacht ik werkelijk dat dit ook mij zou verrijken met nog veel meer vergelijkingen van anderen.
    Achteraf was dit mijn waanzien en/of wishfull thinking, want als ik alleen al kijk hoe ik die verbanden zelf ook niet kon leggen, maar erop werd gewezen door een dief in de nacht had ik het kunnen weten.
    Ook hier gebeurde eigenlijk het tegenovergestelde: Ik kreeg er steeds meer vergelijkingen door.
    het deed mijn blikveld steeds groter worden en zie nog dagelijks van die bizarre beelden in de wereld van ons doen en laten.
    Natuurlijk had ik een giga voordeel.
    Ik was werkeloos, maar had en heb diezelfde onrust als iedereen die het systeem zo geniaal benut om met steeds harder werken te ontlasten.
    Ik was niet alleen werkeloos, maar kreeg er ook nog giga goed voor betaald door de samenleving.
    En dat terwijl ik iets miste dat heet geldindrang en geldingsdrang.
    Jaja!!!
    Iedereen is daar denk ik verdomd jaloers op, maar muurbloempje zijn is ook niet alles.
    En zo ben ik verworden tot een soort strandjutter in een wereld die wegwerpmaatschappij heet.

    Aanvankelijk gaf ik het geld uit aan het laten drukken van boekjes. Bleek Utopia !!
    Daarna liet ik mensen overkomen naar Portugal om iets van een Stichting op te richten.Bleek Utopia!!
    Volkskrantblog. Bleek utopia!!
    Organiseren van samenkomsten. Bleek utopia!!

    Dus denk niet dat jij alleen in de illusie leeft, maar voor mij geldt hetzelfde.
    Het enige verschil is dat jij onrustig wordt van het opgejaagd worden en ik van het niets doen.

    En ik had het kunnen weten, want "Spreken is zilver en zwijgen is goud".
    De enige weg is Mediteren en/of "het midden eren", maar daar hebben wel ook al een sprookje van gemaakt.
    Wat weer een boel nonsens terwijl ik net uit het Nirwana kom.
    Goed!!!
    Grapje voor het eind.
    Toen ik eens tot over mijn oren verliefd was en onvoorstelbaar lekker in het Nirwana kwam, riep is van boven vol overgave "DANK JE WEL".
    De reactie was -ik voel het nog - een dreun op mijn oog en een schreeuw van beneden "IK BEN GEEN HOER".
    haha...

    Prettig weekend.
    Siegfried

    BeantwoordenVerwijderen
  9. oké oké oké
    De diepste emotie van de mens: hun relatie.
    Nadat Nathalie haar knuppeltje in het hoenderhok had gegooid hebben wij - gefrustreerde mannen - samen met half man/vrouw Fons onze castratie-angst overwonnen en verder bleef het stil.
    Is de Holy Shit en/of de simpele waarheid te moeilijk of te griezelig om bloot te leggen?
    Ik vind het jammer, want het kan echt heel veel "aha Erlebnissen" oproepen, die opeens een ander licht geven op je frustratie of diepe woede.
    Zo vond ik het raar dat - het toen ik jong was - het er vaak op leek dat mijn moeder meer hield van mijn vader.
    Was het omdat mijn moeder extrovert was en ik introvert? [Soort zoekt soort dus]
    Is het niet raar dat een extrovert altijd een introvert zoekt als partner?
    Waarom zijn - of misschien moet ik zeggen waren - alle priesters mannen?
    Zoeken zij iets anders dan vrouwen?
    Waarom laat niemand gewoon zijn boosheid of frustratie zien waar hij/zij zelf al het hele leven mee stoeit of er psyche-haters voor opzoekt of zich in allerhande alternatieve therapieën stort, die altijd weer een tijdelijke opluchting geven in het gunstigste geval en waarna men nog dieper valt.
    Want één ding weet ik zeker.
    Als je dit open en bloot hier neerlegt en het bespreekbaar maakt krijgt niet alleen hij of zij een andere kijk op jezelf, maar komt het ook dieper bij anderen binnen.
    Dan ontstaat er een domino-effect.
    Daar ben ik zeker van.

    Kijk...
    Ik vind het best de moeite waard om door te gaan met de oneidigheid en toch gelijkheid van alle cyclische processen, die allen elkaars gelijke of tegenpool zijn.
    Maar zo wordt het voor mij dood en dood vermoeiend.

    Sorry voor mijn gezeur.
    Siegfried.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. hahahaha Siegfried...IK BEN GEEN HOER !!

    Achteraf zijn dit natuurlijk geweldige lachers, maar inderdaad, op het moment zit je niet alleen met een dik oog maar ook met een groot vraagteken/frustratie.

    Ik heb eigenlijk nog nooit zo mijn deksel op mijn neus gekregen met relaties.

    Vaak was ik diegene die de stekker eruit trok omdat...het of te beklemmend begon te worden, of juist te saai, of omdat ik iemand beter leerde kennen en dat niet echt beviel.

    Waarschijnlijk ben ik net als Fons ook al wat vrouwelijker en voel ik gewoon wat beter aan hoe een vrouw te plezieren...of ben ik gewoon een pleaser in de hoop dat ik dan ook gepleziert wordt ?

    Want ook ik mag wat de sex betreft nog altijd niet klagen...is dat ook die hernieuwde aantrekkingskracht van de omkering ?

    Ik meende dat gelezen te hebben op een ander blog, was het de strontwagen ?

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Haha macho Schijnheilige,
    je mocht willen dat je als Fons bent.
    Neen ...neen!!!
    Ik zou je wel eens willen zien als je een maand van de psychedelica af bent.
    Misschien dat je dan je ware gezicht niet meer verbergen kan.
    Sorry Armand.
    Ik bedoel dit niet hatelijk en ben de laatste die jouw veroordeelt in een tijd waar leven en "samen"leven moeilijker is dan OOIT in de geschiedenis van de hele mensheid.
    Je reactie is een typisch voorbeeld van mijn voorgaande reactie , waarom mij de moed en energie ontbreekt om met dit blogje door te gaan.
    Iedereen bast van de vooroordelen en diepe frustraties en hemelt zichzelf naar buiten op.
    Maar de pijn van het leven neerleggen is misschien nog wel erger dan "slaapkamer-verhalen".

    Moet ik soms mensen eerst doodslaan voordat zij zichzelf zien?
    Lees het verhaaltje van hoogmoed en respect er nog maar eens op na.
    Have a funny weekend

    Siegfried

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Je hebt gelijk

    Ik startte met sexperimenteren op hetzelfde moment dat ik begon met het roken van wiet.

    Dus ik heb echt geen idee of beeld daarvan.

    Lachen dat je nog zei dat er progressie was en dus hoop...want zo zie ik het zelf absoluut niet.

    Fijn weekend

    Armand

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ik kom nog effe terug na mijn laatste reactie richting Armand, die feitelijk bedoeld was voor iedereen die hier zijn/haar zegje doet.

    Wat ik eigenlijk vraag of vroeg op dit blogje is om openlijk je alter-ego als zijnde de spiegel van onze "macho-vechtlustig Ego" en/of de angsten en frustraties die het leven met zich brengt neer te leggen en zo bespreekbaar te maken.
    Naar mijn bescheiden mening kan men alleen het midden zien door eerst het gevecht met jezelf aan te gaan.
    En dat gevecht kan je zelf niet of heel moeilijk oplossen.
    Ook ik kon dat niet en werd er door bijgestaan door mijn zieleroerselen, die als een spiegel in mijn rechter hersenhelft probeerden het denken te corrigeren, maar er door de verkalkte brug niet bij konden komen.

    Ik denk dat velen nog geloven dat in die rechter hersenhelft iets wat heet het diepe weten is opgeslagen, maar dat is pertinente onwaarheid.
    Daar ligt niets meer dan de spiegel van het Ego en/of het alterego.
    Die spanningen tussen beide "grootmachten" kunnen zo hoog oplopen dat op een gegeven moment een van beide uit zijn voegen barst en dan spreken we van o.a. een hersenbloeding of zelfs suicide.
    Dit is ook zo groot zo klein en dat zijn in het groot de zelfvernietigende oorlogen van een cultuur.
    Natuurlijk heeft dit kosmisch of energetisch gezien zijn zin en gaat alles wat dat betreft goed zoals het gaat.
    Maar!!!
    Zij die hier mee-participeren en/of zeggen blij te zijn met het verhaal lijken het vaak weer te gebruiken als een soort wapen tegen de boze buitenwereld.
    Zoiets van "Wie niet horen wil moet voelen" en/of versterken er hun Egobast mee.

    Ik mag dan - in andermans ogen - misschien een zeer bevoorrecht mens zijn, maar ware het dat mijn alterego in de loop van de geschiedenis anders gebakken was geweest dan had ik nu misschien wel een voorvechter geweest van de New Age Wishfull Thinking Movement.
    Want die movement is niets meer dan een uiting dat het Ego het aan het begeven is.

    De recente "kernoorlog" in huize Bok is daar een voorbeeld van.
    Ook Maria was zielsgelukkig met het hele verhaal, dat nadeloos aansloot bij al haar sprookjes en legendes.
    Zij vluchtte in die sprookjes omdat zij niet in de wereld kon staan.
    En nu ze weet wat er gaande is wilde ze proberen in de wereld te staan en komt daar steeds weer tegen "Je moet voor jezelf opkomen, want dat is het enige wat er is".
    En ik word hier ook afgeschilderd als een warhoofdige narcistische potentaat, waar je je voor MOET afsluiten om te kunnen leven.
    Haar uitbarsting is daarin hartstikke begrijpelijk, want leven met zo'n vreemde als Bok is bepaald niet simpel.
    Voor mensen die hier en passant langs komen ligt dat natuurlijk volkomen anders, want zij nemen mee naar huis wat ze willen hebben en de rest wordt bij het vuilnis gezet.

    Om kort te gaan...
    Mijn pen is leeggeschreven en heb de strijd met mijn buitenwereld terecht florisant verloren.
    Ik tornde ongevraagd aan dat heerlijk warme Ego-jasje.
    Dat is ook wat mij tot stronthapper maakte, want de andere kant van het gelijk is als de duivel in het doosje.
    Het enige wat ik nog geven kan is dit blog waar iedereen zijn/haar dualiteit in het leven kan neerleggen.
    Voor het jezelf te grabbel gooien is moed - verdomd veel moed - nodig en dient niet alleen jezelf.
    Ook anderen doet het de ogen openen voor hun gekte.
    Want...
    Gek zijn we allemaal.
    Mag ik daarmee moedigen onder U aanmoedigen de pen ter hand te nemen en mij die zielroerselen toesturen?
    Dan zet ik het op dit blog.
    Komt er niets dan komt er niets , maar komt er wel iets dan ben ik zeker van de partij.

    Ik heb met de diepste emotie van de mens - "het spel der sexen" - neergelegd en daarmee is voor mij het boek gesloten.

    Siegfried.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Armand,
    Je zat er precies tussendoor en zie je reactie nu pas.
    Ik kon wel helderziende zijn [hahahaha], maar dit is gelukkig utopie.
    Het enige wat ik deed en doe is omkeren wat ik lees en beide effe laten rusten om dan het midden te zien.
    Maar dit spelletje ben ik nu behoorlijk zat, want het leidt slechts tot stront scheppen.
    Mijn zien van progressie en dus hoop was om je uit de tent te lokken.
    En zie daar!!!
    Het werkte exact zo.
    Maar iets echt loslaten van je tweestrijd van binnen doe je niet spontaan en zo zal het nooit echt iets oplossen.
    Het spijt me.
    Dit is mijn besluit.
    Siegfried

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Om als introvert iets te schrijven over liefde, man-vrouw relaties, dat is net zoies als de extrovert vragen of hij/zij een dag op de bank te gaan liggen. Daarom respect voor Armandus.
    Ook ik ben vrijwel mijn hele leven bezig geweest met het zoeken naar liefde, maar vond het tegenovergestelde. Wat relaties in mijn ogen alleen nuttig voor zijn is het oplossen van bepaalde diepgewortelde problemen. Zo werd een probleem die ik had met mijn vader voorgespiegeld door een hartsochtigde 'liefde'. Door de spiegel werd ik getriggered en alleen een relatiebreuk later kwam het probleem echt aan de oppervlakte, waarna de confrontatie volgde. Nu terugkijkend op die relaties kun je er alleen maar dankbaar voor zijn. Vanuit de goot komt er een bepaalde bevrijding. Nooit vanuit het walhalla. Het was voor mij de inleiding naar de zoektocht naar waarheid, die ik vond in het door Siegfried opgeschreven erflastige verhaal van zijn voorvaderen. Alleen echt bevrijd ben ik niet en kan ook niet. Acceptatie is ook nauwelijks mogelijk door duizenden jaren erflast. Dus de hoe nu verder. Verslaafd aan mijn werk, ga je gewoon door. Ook al weet je dat systeem corrupt is. Is dat niet schizo? Ik was het al en nu weet ik het ook nog eens. Maar... de brillantie en simpelheid van die waarheid is toch de moeite waard om te weten. Liever dat dan de 'bliss' van onwetendheid. Echt waar? ja echt waar.
    Een vriendinnetje vroeg aan mij aan het eind van de love periode aan me: "als je onze tijd nog eens over zou kunnen doen, wat zou je dan beter hebben gedaan?" mijn antwoord daarop was: "niets." het loopt zoals het loopt en gaat zoals het gaat. Dus de vraagstelling is zinloos, evenals het antwoord. Wat volgens mij een veel leukere filosofische vraag is: "gebeurd wat er gebeurd weer exact opnieuw?" Sta ik we over weet hoeveel jaar weer deze zelfde vraag te stellen? Ik weet het antwoord niet, maar ik vrees dat het antwoord JA is. Haha, als dat niet onvoorstelbaar hilarisch is, dan weet ik het ook niet meer.
    Is er dan niks meer te genieten voor mij als zielig wezen? Jawel, een goed glas wijn of een koud glas bier op een warme avond. Beetje muziek erbij, en geen gezijk. Ja mensen daar waar je van houd, dat maakt het mog dragelijk.

    Dennis

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Haha Dennis,
    Dank je voor je je zieleroerselen omfloerst met met rode wijn. [Of niet soms?]
    Voor mij is het exact de nil nisi veritas.
    De vrouw heet niet voor niets de "nachtschade" die je zieleroerselen wakker schudt.
    Maar andersom is helaas niet waar.
    Vreemd???
    Ach...
    Als men weet hoe het kosmisch Yin en Yang met elkaar stoeien om de macht is het slechts huilen van het lachen.
    Het yin en Yin groeien naar yang en Yang.
    Kijkend naar het atoom heeft het yange electron ook regelmatig zijn burn-outs en is de yinne kern daar totaal geen last van.
    Gelukkig dat ons leven eindig is, want ik moet er niet aan denken oneindig in extase en burn-out te leven.

    Ook mijn burn-outs werden steeds weer getriggerd door de nachtschade-vrouw. En... ik deed het - stommer dan een ezel - allemaal zelf.

    Mocht ik ooit terugkomen....
    Haha, ik zou niet weten wat of wie ik zou willen zijn, want beide lijkt me geen lolletje.

    Eén ding kan ik je wel zeggen.
    In deze dolgedraaide wereld lijkt mij introvert zijn toch wel heerlijk, want die kunnen zich goed in zichzelf keren.

    Siegfried.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Ter info: in het archief een verwant artikel uit de oude doos:

    hier de link

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Ai ai ai Dennis,
    Wat een mooi verhaal.
    Maria zegt dat ze het heeft uitgetypt, maar ik weet er niets meer van.
    De burgeroorlog hier in het elitenpark in het "hoog in de Bergen" is geeidigd in een gewapende vrede en vanaf vandaag hebben wij hier de status die wij verdienen: zombies.
    Alaaf.

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Goed ...
    Alle slaapkamergeheimen zijn nu ook doodgebloed.
    Ik wens U fijne "gemeen"schap met een "schat" die nog onbekend is.
    Het is vechten voor "vrij"heid tot de apotheose en dan is het wel "klaar gekomen" en kan "de dag van de arbeid" weer gevierd worden.
    Want alleen "arbeid adelt" en daarom stinkt "aderlijk bloed" als dat van beesten.
    I love the word and the word was God.
    Thank you for being.
    De stronthapper.

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Is het niet met name ons "willen" die tegenhoud de bast te doorbreken?

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Siegfried
    Jammer is het wel, want door te praten over onze angsten, taboe's,problemen of beter "daar waar onze emoties liggen" kunnen we wel vinden wie wij zijn/waren.
    Vaak moet ik dan denken aan mijn vader die ooit het advies kreeg 'eens te gaan praten met een psyche hater' hij opmerkte dat 'aan die gasten zelf ook een steekje los zat' .
    Dat hij daarin indirect 'gelijk'had ontdek ik zelf nu steeds meer. (en hij had natuurlijk een ‘smoes’ om niet naar zichzelf te kijken... van wie zou ik het hebben gezien.ha ha )
    Door al het heen en weer geschrijf,gepraat en gemail met jouw Siegfried, kom ik er zelf steeds meer achter dat wanneer ik mensen probeer te 'helpen'(ha ha) ik mijzelf aan het 'helpen' ben,dus eigenlijk via de problemen van een ander mijn eigen problemen 'bespreekbaar'maken en op wil lossen.
    Nu pas begrijp ik ook jouw benaming voor die activiteit "geestelijke incest".
    Dat is ook waarschijnlijk de reden dat er zoveel mensen zijn die tegenwoordig na een burn-out direct een studie psychologie of coaching studie gaan doen.of in de spiritualiteit duiken !
    Het is gewoon een 'mooie maatschappelijk geaccepteerde manier'om door 'goed te doen'gewoon verder te gaan met je eigen shit....
    ff in de keuken kijken van een ander dus.
    Hierdoor heb ik wel inzicht gekregen,hoewel dit NIET leuk is voor mijn 'persoonlijkheid' wat een rare kronkel ik toepaste en naast mijn gewone werk 'coach' wilde spelen.
    Die activiteit ben ik gestopt... want ik 'weet' nu hoe ons menselijk denken werkt.
    Doordat er hierdoor weer ruimte is ontstaan ga ik steeds meer zien hoe ik/wij konkelen met 'waarheden' en zou ik wel weer een gesprekspartner kunnen zijn die alleen vragen stelt aan mezelf en aan de 'óplossingzoekers' zonder te oordelen in goed of kwaad….
    Dan pas zie je dat eigenlijk echt bijna NIEMAND wil weten omdat die spiegel gewoon te confronterend is .
    Een eerste ,vaak heel verhelderende'ont-moeting is dan op dat gebied ook meestal de laatste….
    Dat zegt genoeg, want wie wil er nu horen én algemeen bekend maken hoe 'verrot' wij zelf zijn in een tijd dat ieder dit overigens wel steeds meer van elkaar gaat zien.....?
    Ik durf bijna jouw kant op te komen…ha ha

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Haha Trix.
    Ooit schreef ik dik op de muur "waar een wil is is geen weg".
    Dus je hebt gewoon gelijk.

    En dan Alfonsus de verschrikkelijke.
    Dankjewel voor je openbaringen, ook al voel ik dat je pen trilt.
    Jaja!!!
    Er is niet voor niets de volkswijsheid "Wie niet horen wil moet voelen"!!
    Natuurlijk hebben wij dommers dat spiegelbeeldig ingevuld, want denken en weten zijn elkaar spiegel.
    Maar ik ben wel onder de indruk dat je dit nu zo duidelijk neerschrijft.

    Ik heb richting jou nog een vraagje omtrent de relatie met je ouders.
    Ik schreef hierboven ergens dat ik het oogappeltje was van mijn moeder, hetwelk neerkomt op "geestelijke incest".
    Ik was mijn vader ,maar die was introvert en dat ziet er als een extrovert zo doodzitterig uit.
    Zij mag dan wel op hem "gevallen" zijn [anderom is diteen heel ander verhaal ], maar is dit toeval?
    Ik heb dit inmiddels -tig keren mogen zien en testen op waarheid via o.a. kinesiologie.
    En het gekke is dat hetzelfde geldt voor een dochter van moeders lijn en dit is de lichamelijke incest, die nu zwaar gestraft wordt.
    Het is vreemd ook om te zien dat geestelijke incest in deze wereld opgehemeld wordt en je kinderlijke ego lijkt te laten opbloeien, terwijl het andersom tot een levenslang trauma lijkt uit te groeien.
    Mijn vraag is nu :"Was jij het oogappeltje van je vader"?
    En hoe zit dit bij je twee kinderen?

    En dan tenslotte ...
    Je meent toch niet dat je langs wil komen?
    Heb ik je al niet genoeg beschadigd?
    Maar ik beloof je...
    Ik zal je met geestelijke incest ontvangen.

    Siegfried.

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Siegfried
    neen ik was ,in ieder geval voor mij toen niet merkbaar, het oogappeltje van mn vader maar van moeder.....
    Bedoel je trouwens met "oogappeltje"de grootste kans voor een vader of moeder om hun eigen ego te versterken?
    Van onze jongens kan ik van beiden zeggen dat het 'mijn oogappels'zijn.... en ik denk te weten dat dat komt doordat ze op een dusdanige manier in het leven staan die ik als 'een ideaalbeeld' zie maar toch niet zelf doe en heb gedaan.
    En voor dat langskomen..... je kent mij beter als ik mijzelf ja ja.........

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Nou ja Fons,
    De grootste waarschijnlijkheid is dat één van beide moeders en één van vaders kant erf"lastig" is verziekt. haha
    Maar...
    Zoals ik al zei dat is uit te zoeken.
    Siegfried.

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Ik heb ooit gelezen dat de onvolkomen partner de ideale partner is.
    Een partner die niet geeft wat jij nodig hebt is dus een nuttige partner. Een dergelijke partner “dwingt” je bij jezelf naar binnen te
    gaan, te leren je eigen behoeften onder ogen te zien, je te realiseren dat jij je partner
    telkenmale dwingt om datgene te geven wat jij jezelf niet kan geven.
    Tja liefde en leed gaan hand in hand als je samen ergens uit wilt komen moet je het leed kunnen uitwerken.

    Ik heb hier wel wat aan gehad in mijn leven maar dit zijn niet direct mijn eigen bevindingen maar er zit wel een kern van "( waarheid )"in ,, dit laatste laat ik aan de meester over!

    BeantwoordenVerwijderen
  26. ik wilde interessanter doen om bovenstaande om `11:11' te plaatsen, maar dacht, zo interessant ben ik niet.. hierbij een kleine confession of an idiot..

    BeantwoordenVerwijderen
  27. haha Trix,
    Volgens mij geldt het gelezene voor beide partners en/of beide zoeken iets dat in henzelf ontbreekt.
    Maar één van beide is de sterkste en overroelt de mindere hetwelk tot oorlog leidt en één van beide doet vluchten.
    In het boekje "Mijn moeder noemt me Duivel" vergeleek ik een relatie/ huwelijk met één van de duizenden cycli die elkaars gelijke zijn.
    Misschien dat archivaris en introvert Fons het voor je op kan zoeken.
    Voor mij als extrovert [hardlopers zijn doodlopers] is dat verhaal al lang vervlogen en nog slechts geschiedenis.
    Siegfried.

    BeantwoordenVerwijderen
  28. Vanuit mijn 'stoffige opengebroken archief' hier een link die waarschijnlijk hetzelfde uit-legd......

    http://wetenschap-eindtijd.com/metaforen/pagina/kain_en_abel/kain_en_abel.html

    BeantwoordenVerwijderen
  29. Neen Fons,
    Dit is heel wat anders.
    Volgens mij heb je "Mijn moeder noemt me duivel" wel, tenzij je de titel niet in je boekenkast vond passen.
    Het is het verhaaltje over het huwelijk.
    Het gaat over onze "echtgenoten" wat terecht geen "echtgenieten" is, omdat je je tegenpool zoekt in een oeverloze poging het midden te vinden.
    Siegfried.

    BeantwoordenVerwijderen
  30. Heb 'mijn'boek uitgeleend aan een duivelin....
    maar een puzzelaar moet zijn naam eer aan doen dus hier een tweede poging:

    http://www.vkblog.nl/bericht/226077/Crisis_en_Alle_cycli_die_elkaars_gelijke_zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  31. Yes Sir Alfonso.
    You are a real detective.
    Congretulations.
    Siegfried.

    BeantwoordenVerwijderen
  32. En lieve mensen... Dit was dan einde verhaal, want vragen zijn er niet meer en opmerkingen evenmin. Ik neem daarmee gevoegelijk aan dat het duidelijk is hoe onze nabije toekomst eruit ziet. Persoonlijk vrees ik dat een vrolijke Kerst er dit jaar niet meer inzit , ziende hoe alles in stroomversnelling gaat verlopen. Ik heb dit weekend speciaal voor Dennis hier een diner "Struisvogel-politiek" geserveerd en samen met wijn - om de pijn te verzachten - zijn we in de kleine uurtjes omgevallen. Mochten er toch nog mensen zijn die menen iets te kunnen melden of zich bloot willen stellen aan discussies over hun eigen "Utopia-beleven" dan kan dat altijd dmv. een eigen inzending richting mij en dan zet ik het erop.

    Tenslotte beloof ik dat - als magere Hein me voordien niet meeneemt naar het hiernamaals, ik als de situatie extreem penibel wordt, ik zal vertellen hoe je zonder dokter of pillen op een hele fijne manier afscheid kan nemen van het leven.
    Maar...
    Daar is het nu nog te vroeg voor.

    Siegfried.

    BeantwoordenVerwijderen
  33. Nathalie Wokke13 juli 2011 om 09:01

    Hallo Siegfried,
    14 jaar geleden kreeg ik een stukje grond tot mijn beschikking waar ik mijn paarden mocht laten lopen.Het was mijn stukje paradijs op aarde.Nu moet ik er weg want ze hebben wilde plannen voor dat gebied.(als ze eens wisten!)Maar wat nu te doen,zorgen dat ze een ander plekje vinden waar ze nog zoveel mogelijk paard kunnen zijn,terwijl ik weet dat dat uitstel van executie is,of naar de slager.Dus voor mijn paarden moet ik de keuze nu al maken.Wat ik wil zeggen hiermee is dat ik nu voor het eerst echt geconfronteerd word met de eindtijd.

    BeantwoordenVerwijderen
  34. Ach Nathalie,
    Hoe slechter het gaat hoe wilder de plannen in de ijdele hoop dat het tij te keren is.
    Met andere woorden: Als ik jou was zou ik het gewoon naast je neerleggen alsof er niets aan de hand is.
    Jij moet m.i. geen oplossingen proberen te zoeken voor problemen die anderen scheppen.
    Je kan hooguit dankbaar zijn dat je 14 jaar in het paradijs hebt gewoond.
    Dat kunnen weinigen zeggen.
    Voor mij was het leven een ware hel.
    Anders had ik deze vreemde studie nooit tot een goed einde kunnen brengen.
    Mijn schrijven is geen van me afschrijven geweest.
    Het voelde voor mij dat ik de uitkomst MOEST vertellen, want ik kreeg het ook niet voor niets cadeau via uittredingen en/of BDE's in de meest donkere periodes in mijn leven.

    Dat ik er - in het algemeen - totaal niet in geslaagd ben dit publiekelijk ter discussie te stellen, voelt voor mij als een falen.
    Misschien vindt je dat vreemd, maar zo beleef ik het: Ik heb daarin gewoon gefaald!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  35. Nathalie Wokke13 juli 2011 om 18:04

    Dank je wel Siegfried, voor je woorden.Niet alleen nu weer na mijn schrijven, maar voor alle woorden die ik van je mocht ontvangen. In mijn ogen heb je niet gefaald.En je hebt toch zelf ook vaak genoeg gezegd dat jouw bevindingen geen geld opleverde,en er vandaar geen discussie mogelijk was. En over een eindtijd wil de mens het al helemaal niet hebben. Maar voor mij en vele met mij heb je alle antwoorden gegeven. Bedankt! Hartelijke Groeten, Nathalie

    BeantwoordenVerwijderen
  36. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  37. Goeiemorgen Siegfried,

    Ik heb jouw 'slotwoord'nu een paar keer gelezen en er 'nachten over geslapen' maar....
    Is "het faalgevoel" wat jij nu hebt niet net zo een vorm van 'denken' als andere mensen soms denken dat ze het echt "hebben gemaakt"?
    Kortom is falen niet net zo een menselijke denkkronkel als slagen vanuit 'ons'denken in goed en kwaad.
    Jij hebt toch met al jouw ontelbare pogingen die in jouw bereik lagen geprobeerd iedereen die dat maar 'wilde' horen het verhaal van het bewegen van het 'heel en alles'uit te leggen !?
    Meer is er toch niet... en het 'niet reageren' van alle mensen om jouw heen inclusief mijn gebrabbel op afstand.... is toch het grootste bewijs voor al jouw "hervonden" 'waarheden'.
    Mag ik zeggen dat het voor mij NOOIT duidelijker had kunnen worden in deze tijd dat iedereen zijn éigen gelijk "te vuur en te zwaard" probeerd te verdedigen.
    Ik heb in die paar jaar dat ik nu mag meelezen en schrijven nog nooit iemand gehoord,gesproken of gelezen die er maar enigszins in is geslaagd (ook al zou iedereen dat menselijk gezien wel WILLEN) jouw woorden,hoe 'onheilspellend' ook ,te kunnen weerleggen !

    BeantwoordenVerwijderen
  38. Goeiemorgen Fons,
    Ik ben niet voor niets met mijn "utopia-verhalen" begonnen en besef nu meer dan ooit dat mijn pogen om het "publiekelijk ter discussie te stellen" absolute utopie is.
    En dit heeft niets te maken met "een verbod van de Kerk" zoals dit bijvoorbeeld bij Stephan Hawking gebeurde en in vroeger jaren mensen op de brandstapel deed belanden.
    Het is ook niet voor niets dat er zoveel "geheime genootschappen" waren en nog steeds zijn.
    Maar ik meende dat dit naar buiten brengen in een tijd dat iedereen kan zien dat alles fout gaat toch wel meer aandacht zou trekken.
    Het is toch raar dat media wel allerhande sektes als lachwekkendheid op de buis brengen en Bokje daarvan wordt gevrijwaard?
    Ik ben met je eens dat dit al een aanwijzing is voor een "mogelijk" bewijs.
    Toch doet het me pijn dat mensen zoals jij en bijvoorbeeld Dennis "vrienden dreigen te verliezen" en dus maar als reactie nergens meer over praten.
    Hetzelfde geldt natuurlijk voor Maria en ik, die hier in Bergen als pure zombies rondlopen.

    Kwam van de week weer eens met de halfgoden "dokters" in aanraking en het was net alsof ik tegen de muur praatte. Totaal gebrainwashd door het systeem werken zij als robots die niet buiten de pot mogen pissen, want dan worden zij ontslagen.
    En zij willen absoluut nergens over praten.

    Maar er is daarnaast een ander stukje.
    Ik weet zeker dat erg veel mensen die hier meekijken of meepraten zelf met allerhande worstelen over wat ik dan voor het gemak "slaapkamer-geheimen" noem.
    Zo weet ik zeker dat jij bijvoorbeeld ook met je vrouw en/of je kinderen je zorgen over de toekomst niet KAN delen en/of nog altijd ergens HOOPT dat die Bokse visie toch nog ergens een maar heeft.
    Die "fight and flight reaction" is ons al vanaf het begin van de mensheid "ingegeven" en dat zal blijven tot aan het einde der dagen.
    Dit is het beste te zien bij terminale kankerpatienten, die tot op de laatste seconde "met hun eigen HOOP DOET LEVEN pil" spelen.
    Maar die innerlijke strijdjes mis ik in iedere reactie, maar misschien vraag ik dan te veel.

    Feitelijk is het allemaal zo simpel en misschien wel te simpel voor ons complexe mensjes.
    Maar ik heb wel het gevoel dat ik het merendeel van de dingen al aan het geduldige papier heb toevertrouwd en vaak op verschillende manieren.

    Is dat de reden dat ik nu nog slechts kan vragen of anderen hun verhaal of vragen hier kan neerleggen om openlijk te bespreken?
    Ik denk het wel.

    Siegfried.

    BeantwoordenVerwijderen