Is de verering van het dodenrijk [gene zijde] de reden dat de waarheid tot het einde der dagen verborgen blijft?

Inleiding
Iedereen weet dat in de Oudheid het vereren van het dodenrijk meer was dan een louter ritueel.
Of het nu Shamanen waren of de Heidenen van weleer, allemaal kenden zij rituele bijeenkomsten om de doden op te roepen in geval van problemen.
Vaak ook riepen zij - wel of niet gebruik makend van hallucinerende middelen - de voorvaderen op alvorens op oorlogspad te gaan.
Nu lachen we om dit soort vreemde dingen, maar is dit wel terecht?
Zou het ook kunnen zijn dat graven in het verleden die erflast heet ons wel degelijk iets kunnen vertellen over het “hier en nu” of zelfs over de toekomst?
Zou het zelfs kunnen zijn dat dit de oorzaak is dat “de waarheid tot het einde der dagen verborgen blijft”?

Ik vraag dit, omdat ik nu zo’n kleine 10 jaar probeerde om dat wat ik tijdens mijn leven via uitleggende dromen mocht ontvangen aan het geduldig papier naar buiten te brengen.
En het resultaat is meer dan bedroevend en/of lachwekkend.
En dat terwijl ieder weldenkend mens nu wel met eigen ogen kan zien dat het op alle fronten fout gaat.
Natuurlijk is het menselijk gezien een onvoorstelbaar doemscenario en ook nog eens iets wat nog nooit gebeurt is.
Al honderduizenden jaren dat er leven op deze planeet is geweest was het nooit zo donker of het werd wel weer licht.
En dan zou het nu opeens afgelopen zijn?
Daar komt nog bij dat er in de geschiedenis al -tig doemprofeten zijn geweest, die tot op heden nooit gelijk kregen.
En mijn dromen...???
Zijn dromen geen bedrog en/of ontladingen van angsten of verlangens, komende uit onze denkhersenen?
Over het feit dat het momenteel op alle fronten fout gaat behoeft men bepaald geen helderziende en/of waarzegger voor te zijn.
En als ik kijk naar het handje vol “discipelen”, die mijn reconstructie van de Oude Wijsheid [research] voor waar aannemen, is het opvallend dat hun levenshouding er - behoudens misschien enige somberheid t.a.v. de toekomst - totaal niet door veranderd is.
Hun werk is hetzelfde gebleven en zij die kinderen hebben, hebben nog steeds het beste voor met hun opgroeiend kroost.
Met andere woorden: Het leven gaat gewoon door alsof er niets aan de hand is.
De timmerman blijft timmeren voor zijn dagelijks brood, de dokter blijft dokteren tegen beter weten en de rechter blijft recht spreken wat krom is.
En iedereen blijft “heilig geloven” en/of zeker weten goed bezig te zijn.
En alle ware gelovigen weten zeker dat voor hen “Eind goed al goed” is, omdat er voor hen nog het 1000 jarig vredesrijk in het verschiet ligt.
Tenslotte is er de nieuwe hype “De New Age” die het licht in de duistere tunnel ziet na de ommekeer: een evolutiesprong naar kosmisch bewustzijn en/of kosmische intelligentie.
En onderwijl...
Kortgeleden kwam ik iemand tegen die er absoluut van overtuigd was dat de wereld te redden was met “positieve gedachtekracht”.
Zijn visie werd versterkt door een medium :een vrouw, die contacten onderhield met haar overleden echtgenoot, die bij leven een wereldbefaamd Engels paragnost was.
Hij - Montague Keen - komt nog dagelijks langs en de website www.montaguekeen.com gooit zeer hoge ogen in de wetenschappelijke wereld van The Society of Psychical Research.
Maar...
Is ons denken in termen of goed en/of kwaad niet de oorzaak van onze zelfdestructie?
En...
Wie ben ik nog die geen geloof hecht aan paragnosten, terwijl mijn levensloop al feilloos was voorzegd door een ziener?
Toen ik zijn relaas aanhoorde was ik als de ongelovige Thomas en lachte zijn voorzienigheid simpel weg.
Maar door schade en schande werd ik wijzer, want alles kwam nadeloos zuiver uit.
Ben ik daarmee “selectief denkend”, gelijk iedereen ieder moment van de dag beslissingen maakt die voor hem of haar de beste lijkt te zijn.
Dan is de vraag “Bestaat er bij iedereen iets dat heet Het diepe Weten”?
Volgens mij bestaat dit niet en ligt er in de weethersenen slechts de spiegel van het denken opgeslagen en niets meer.
Waarom zou U mij geloven, die zijn voorvaderen één voor één uit hun graven zag herrijzen en deze vrouw niet?
Bij mij spraken de doden toch ook in het holst van de nacht?
En wie bewijst er dat het mijn voorvaderen waren, die mij van genen zijde en/of uit mijn genen informeerde?
Het enige bewijs dat ik kan aandragen is mijn allereerste “uittreding”, want toen zat ik in een oude collegezaal waar mijn grootvader mij uitleg gaf over “de irreversibele shock”,die daarna reversibel bleek te zijn.
Maar ik denk niet dat mijn grootvader als patholoog/anatoom ooit had nagedacht over dit ziektebeeld, want al zijn “patienten” waren al morsdood op het moment dat hij erin ging snijden.
En van zijn vader kon hij die gegevens ook niet in zich meedragen, want die was dominee in het Frieske Land.
Maar mijn grootvader was wel cyberneticus en/of iemand die zich bezig hield met het spel van energieën en dat had ik dus van geen vreemde.
Ik begon ermee als chirurgijn en/of edelslager en zie dit als een evolutie-proces in het klein.
En dat ik mij later in kosmische cycli ging verdiepen is ook niet zo vreemd, want hiermee hield hij zich op latere leeftijd ook bezig na zijn goede contacten met Einstein.
Dat ze er samen niet uitkwamen bewijst wel het feit dat Einstein zich op latere leeftijd tot God keerde en mijn gootvader er zo mee in zijn maag zat dat hij overleed aan maagkanker.
Helaas heb ik de stamboom van grootvader’s kant niet verder kunnen achterhalen, want mijn latere uittredingen waren stuk voor stuk gelieerd met het geloof en/of de Oude Wijsheid van weleer.
Misschien is het enige bewijs van echtheid over mijn vroegere leven dat in mijn genen lag opgeslagen wel “het verhaal van de perzik”, omdat dat jaren later door Armandus Heiligers werd gevonden als zijnde van Shou Lou.
Maar zou het zin hebben gehad als ik mijn stamboom had kunnen natrekken?
Als ik terugkijk naar mijn contacten met genen zijde lijken ze - na de wederopstanding van mijn grootvader - iedere keer rond de wisselingen van sterretijden te zijn verlopen en zo liep ik mijn stamboom terug tot zo’n 5200 jaar geleden toen de Maya-cultuur werd overvallen door een zondvloed, die heden ten dage bekend staat als “het verdwijnen van Atlantis”.
Toeval?
Betekent dit niet dat de geschiedenis zich ook individueel aeonisch herhaalt tot aan het einde der dagen?
Iedereen die momenteel op deze aardkloot rondloopt komt immers uit die 144000 jaar lange stamboom van Adam en Eva?
Of anders gezegd...
Als de geschiedenis zich op alle fronten tot aan het einde der dagen herhaalt, hebben wij toch allemaal die vorige crises en het verval der culturen overleefd?
Betekent dit niet dat wij diep van binnen iedere keer weer na de donkere dagen toch het licht weer mogen zien?
En hoeveel mensen hebben zich in het verleden daadwerkelijk met “de zin van het leven en lijden van de mensheid” bezig gehouden?
Dit was toch slechts een zeer klein groepje zonderlingen!!
Dan kan ik mij ook goed voorstellen dat zo goed als niemand “diep van binnen” kan geloven dat het echt afgelopen is.
En...
Dan kan ik mij ook goed voorstellen dat ik niet alleen als zonderling en doemdenker wordt afgeschilderd en dat “hoop doet leven” gestuurd vanuit genen zijde tot het einde der dagen ingegeven zal blijven.
Bijzonder is het allemaal wel.

Siegfried.