Halleluja !!!...Het einde van het tranendal des levens is in zicht.

Over ons geschiedenisboek over verleden, heden en toekomst, die Bijbel heet en hoe wij daardoor konden groeien naar Gods gelijkenis.

Ik heb het gevoel dat ik wel kan ophouden met dat wat ik door schade en schande als “ware Bijbelse visioenen” kreeg met vertellingen te verduidelijk.
Vreemd dat ik dacht dat ik atheistisch was groot gegroeid, terwijl mijn overgrootvader - naar later bleek - dominee in Friesland te zijn geweest.
Hij was in mijn stamboom de laatste prediker en dit kreeg ik erflastig mee.
Dat is ook dat ik kan zeggen...
Nu wij allemaal de Bijbel hebben “opgegeten” en stevig in ons aller genen verankerd hebben met alle vergelijkingen opdat wij het zouden misverstaan, heeft het “waarheidsboek” zijn functie gehad en konden Kerk en Staat zonder problemen worden gescheiden.
En/of anders gezegd: Zonder het te beseffen zijn wij allen naar God’s [misleidend ] Woord gevormd na zo’n 2000 jaar Christendom.
Heeft iemand van U beseft dat Jesus als profeet zijn naam te danken had aan ons mensen, die in dit aeoon naar Je suis en/of tot God’s gelijke zou groeien?
Sorry hoor, maar ik vind dit minstens even geniaal als dat Boeddha onze buddy was en Confusius ons via ijzeren wetten saamhorigheid opdrong.
Het spel der vergissingen lijkt nu bijna gespeeld en de laatste profeet wordt door de gelovigen dan ook terecht als de Anti-Christ gezien en zij die het “boek der boeken” al naar het land der fabelen hebben doen verhuizen houden zich nog alleen bezig met wereldse gebeurtenissen en als IK-Goden zoeken naar individuele overleving.
Achteraf is het dan ook volkomen logisch dat mijn boekje “De illusies van God en Wetenschap” feitelijk voor niemand de moeite waard was om te lezen.

Als er nu één ding duidelijk wordt, zijn het wel de nalatenschappen als onder andere...
Aan het einde der dagen zal alles in stroomversnelling gaan.
Aan het einde der dagen zullen wij alles hervinden en het zal rauw op de maag liggen.
De laatste weken gebeurde er zo veel die de hervonden waarheid dekte, dat ik - als ik het zelf gevonden had - naast mijn schoenen zou hebben gelopen van trots.
-  Allereerst was er de Paus die in Pasen 2012 zijn vertrek aankondigde en wanneer de “messias” komt...
http://xandernieuws.punt.nl/?id=645898&r=1&tbl_archief=&.
Deze ruim 700 jaar oude voorspelling gelezen hebbend staat er voorzegd over de pijn...
http://www.wetenschap-eindtijd.com/kosmologie_en_astronomie/de_perzik/zwangerschcyclus_1_/zwangerschcyclus_1_.html
-  Dan zijn er de groeiende geruchten dat de financiële markten wereldwijd op instorten staan als teken dat de verkankering niet meer te genezen is.
-  En als gevolg daarvan zij er de oplopende spanningen tussen Oost en West en Bijbels nagelaten als “Twee geloven op een kussen daar ligt de Duivel tussen”.
Jaja!!!
Twee geloven die de toets der tijd hebben doorstaan zijn de Islam en het Christendom.
-  En tenslotte de “wetenschappelijke”ontrafelingen van de kosmische processen waar volgens astronomen recycling plaatsvindt alsmede de stofzuiger-functie van het Zwarte Gat.
http://www.nu.nl/wetenschap/2671223/astronomen-weten-alles-van-zwart-gat.html
http://www.nu.nl/wetenschap/2670990/sterrenstelsels-doen-recycling.html
versus...
http://www.wetenschap-eindtijd.com/kosmologie_en_astronomie/kosmische_superwave/kosmische_recycling/kosmische_recycling.html
Toen ik dit artikel van zo’n 10 jaar geleden weer doorsnuffelde zag ik daar ook al staan dat die
superwave van kosmische energie tot een vreemde euforie zou leiden, die Bijbels werd nagelaten als hoogmoed voor de val.
En als we nu in de wereld kijken is er slechts een enkeling, die “het feest van het leven” al vaarwel heeft gezegd en zich in arren moede afvraagt hoe verder.
- En niet te vergeten de “wetenschappelijke”aanwijzingen dat er leven op Mars moet zijn geweest - mede omdat daar water is gevonden - is al geen waanzienigheid meer.
Zou von Dänicken daarmee toch gelijk krijgen met zijn visie dat “De goden kosmonauten waren”, die aan het einde hunner dagen een uitweg zochten voor de “Hel van Leven” op Mars en waarvan wij nog de gezegde overhielden “We hebben heel wat in ons mars”.
Onderwijl begrijp ik niet waarom er miljarden worden uitgegeven om te zoeken naar ander leven in de kosmos zonder erbij te vertellen waarom dit wordt gedaan en er nooit openlijk over gesproken wordt waarom men dit denkt.
Zijn het de aloude “satanische” bloedlijnen van Robin de Ruiter - die nu tesamen de Nieuwe Wereldorde vormen - ,die daarmee stiekem zoeken om te vluchten als zij het heilige vuur van kernenergie hebben ontstoken?
Ik vrees dat de geschiedenis zich niet alleen aards, maar op iedere planeet in ons Heelal herhaalt en er dus echt “niets nieuws onder de zon” is.
Als ik dan ook nog vertel dat ik in een van mijn visionaire reizen werd meegenomen in die wereld boven mij en overal leven heb gezien lijkt het voor iedereen meer op het theater van de gek dan dat er aandacht aan wordt besteedt.

En ondanks dat alles merken zij die “mijn visioenen” als waar hebben opgegeten en/of zich eigen hebben gemaakt en hierover met vrienden en kennissen praten allemaal dat zij - net als ik en Maria - in een totaal isolement geraken, want positief denken is nog steeds “de leidraad van het leven”.
Nu - aan het eind van de rit - kan ik mij verdomd goed voorstellen waarom de monniken van weleer massaal werden vermoord, want “De waarheid is te simpel voor woorden” en “Zalig zijn de armen van geest”.
Nu - aan het eind van de rit - is het voor mij althans te lachwekkend voor woorden dat zo goed als niemand mij voor was in deze ontrafelingen, want niets is gemakkelijker dan - als men weet - dat “De geschiedenis zich tot het einde der dagen herhaalt”.
Gewoon de geschiedenis uitpluizen.
En zij die mij voor waren werden door de Kerk netjes op de brandstapel gezet.
Dus ... ik heb nog geluk gehad met mijn journalistiek publicatieverbod.

Iedere cultuur eindigt met een verkankering van lichaam en geest na een Gouden Eeuw van expansiedrift en iedere cultuur laat daarna een leeggevreten verschroeid territorium achter.
En mede door de technologische ontwikkelingen wisten wij die fase van verkankering steeds langer in leven te houden, waardoor wij konden groeien naar kosmische gelijkheid van Yin en Yang.
Dit werd onze opdracht en cryptisch nagelaten als “Onderzoekt alles en behoudt het goede”.
Ja uiterst cryptisch, want ons besef van goed en kwaad is beide de leugen waar de waarheid tussen ligt.
Zelfs het onderwerp over “De Keizer der ziekten” heeft weinigen kunnen doen inzien hoe bijzonder het spel der vergissingen dat “s’mensen leven” heet in feite is.

Alle ontwikkelingen gaan momenteel zo onvoorstelbaar snel en er komt zo veel naar buiten, dat het voor mij voelt dat ik er het beste aan doe te stoppen met weer allerhande artikeltjes die allerhande facetten belichten, die er feitelijk niet meer toe doen.
Bovendien is alles al voorzegd en/of overal in sprookjes, sagen en legendes nagelaten.
In dat stukje heeft sprookjes-koningin Maria mij wijzer gemaakt en iedere keer weer stond zij mij met sprookjes, sagen en legendes bij als er nieuwe ontwikkelingen in mijn research het daglicht zagen.
Alles bleek al op vele manieren nagelaten, behalve misschien...

Ik kan me nog als de dag van gisteren herinneren hoe ik op een nacht wakker werd geschud om mij te laten meenemen in de honderden vellen papier, die onze huiskamer in Portugal vulde met allerhande vermoedens waardoor ik door de bomen het bos niet meer zag.
Wat dat betreft herhaalde de geschiedenis zich bij mij ook op gezette tijden, want exact hetzelfde gebeurde toen ik mij vastgebeten had in een ziektebeeld dat bekend stond als irreversibel.
Toen was het mijn overleden grootvader die “als een dief in de nacht” met mij de honderden vellen papier netjes rangschikte en die onbehandelbare ziekte simpel “reversibel” maakte.
En ook die uittredingen zelf kende een vast patroon.
De cyclus van 7 jaar herhaalde zich en bij het laatste “visioen” kreeg ik dan uiteindelijk dat wat mij deed berusten dat “wij in dit hele menselijk evolutieproces werkelijk groeiden Gods gelijkenis”.
En die gelijkenis heet o.a. dat wij “het yin en yang in één zijn” en/of zo schizofreen als een deur.
We doen lief om lief gevonden te worden [onze zwakte] en als men A zegt wordt dit direct overtroeft met het tegendeel[ons machtsgevoel van Ik ben].
Ik geloof niet dat ik dit heikele onderdeel van ons “Zijn” verder hoef uit te werken.
Maar we hebben het “al met al “ en/of allemaal samen wel zover gebracht en ons leven was - de geschiedenis terugkijkend - bepaald niet alleen rozengeur en maneschijn.
We hebben er allemaal keihard voor moeten werken.
Mogen we daar niet trots op zijn?
Mogen we niet trots zijn op ons kunnen, ook al heet het technologische RE-volutie?
Mogen wij niet trots zijn dat wij “De zin van evolutie voor kosmisch welzijn” met z’n allen zo perfect hebben uitgevoerd?
Verdienen wij daarmee niet allemaal en niemand uitgezonderd de nobele prijs van een plekje in God’s huis, nadat wij het tijdelijke met het eeuwige hebben verwisseld?
Is het niet geniaal hoe ons werd nagelaten “Over de doden niets dan goeds”?
Natuurlijk was dit de halve waarheid, want iedereen heeft bij leven hier een bijdrage aan geleverd en nagelaten als “Zij die oordelen zullen veroordeeld worden”.

Toen ik die laatste droom ontving en “De zin van evolutie voor kosmisch oneindig bewegen” kreeg te zien, was voor mij het startsein gegeven om dit zo goed en zo kwaad aan het geduldig papier toe te vertrouwen en naar buiten te brengen,
Opeens kreeg mijn hel van leven, die ik in de wereld was tegengekomen een heel ander gezicht.
Zo was ik op slag mijn boosheid over de medische maffia en de leugen die ons land regeerde kwijt: een boosheid , die mij - omdat mijn woede geen uitweg vond - deed besluiten mij uit de wereld terug te trekken.
En ... vreemd genoeg waren dit weer 2 keer 7  jaar van “vrijwillige opsluiting”, die mij prikkelde om de zoeken naar het waarom ik verketterd was.
Die laatste droom was wel het laatste wat ik ooit had durven hopen.
Het leek wel op de geschiedenis van de apostel Johannes, die opgesloten in de kerker zijn visioenen schreef over het leven in de laatste fase van ons zijn.
Ik durf het nauwelijks te zeggen, maar was het toevallig dat de doopnaam van mijn vader Johannes was?
Dan was het misschien ook niet toevallig dat ik van een oude kennis en Bijbel-kenner dit laatste boek van de Bijbel cadeau kreeg , toen ik weer eens in Nederland was.
Toeval???
Is toeval niet wat ons toevalt vanwege onwetendheid?
Nu ben ik er - spelend met die berg aan gegevens, die ik tijdens mijn bizarre leven verzamelde - zeker van dat ieders individuele lot op het moment van conceptie in de genen geschreven wordt en dat iedereen daarin een stukje heeft bijgedragen om zo ver te komen.
Nu ben ik er zeker van dat al die lotsbestemmingen samen ons dát laten doen wat nodig is om dit absurde “spel der vergissingen” tot een goed einde te brengen.
Kennen wij niet de gezegde “Eind goed al goed”?
Vreemd toch als wij weten dat wij het leven allemaal met de dood moeten bekopen?
Maar dit terzijde.
Die laatste uittreding was voor mij mijn absolute ommekeer in mijn leven.
Ik vond dit te bijzonder voor woorden en heb hemel en aarde bewogen om hierover met allerhande wetenschappers  te discussiëren.
Het resultaat was nul komma nul, want “Aan de waarheid kleeft geen stinkend geld”.
En dus...
Hoe cynisch het ook is betekent die Wijsheid wel dat het stinkend geld - waaraan geldingsdrang gekoppeld is - eerst moet verdwijnen voordat wij de waarheid kunnen en willen zien?
En dus...
Als het stinkend geld straks tot het verleden behoort, kan Confissius als ware “anti-Christ” en laatste wegbegeleider voor ons het kaarsje “Hoop doet leven” uitblazen.

Sorry, maar ik ben dankbaar dat ik het allemaal mocht meemaken.
Natuurlijk wordt ik in de wereld als “verdomd arrogant en betweterig” gezien, want ten eerste komen de verhalen wel uit mijn pen en nergens ter wereld wordt het hebben van visioenen echt serieus genomen.
Maar was vroeger anders?

Mag ik hier - op dit blogje - iedereen bedanken voor zijn/haar inbreng?
Het klinkt misschien  vreemd, maar als jullie er niet waren geweest, was het kaarsje bij mij al lang gedoofd en had ik dit verhaal niet zo lang levendig gehouden.
Er staan verhalen genoeg op en daar kan nog gewoon op gereageerd worden voor hen die nog niet aan “struisvogel-ziekte” lijden.
En ...
Mocht er toch nog ...????
Is het toeval dat er kortgeleden  “Een Ridder” op mijn pad kwam , die als Spiegoloog de wereld nog steeds als een sprookje ziet en naar horen zeggen zijn sprookje met mijn verhaal wil bezegelen.
Geloven doe ik het niet meer, maar...
Gods wegen blijven ook voor mij vaak nog ondoorgrondelijk.