Wie goed doet, goed ontmoet.

Ik worstel altijd met alleen al de titel van ieder verhaaltje om dan nog maar niet te spreken van de inhoud.

En als ik er dan ook al de Bijbelse voorzeggingen bij haal als bijvoorbeeld “Zij die zonder zonden is werpe de eerste steen” of ‘Zij die oordelen zullen veroordeeld worden” wordt het alleen al moeilijk om welk onderwerp ook aan te snijden.

En dat al bleek wel uit de reacties, die mondjesmaat zijn op dit blogje.

Dit is op zijn zachts eufemistisch gezegd.

Het is wel gebleken dat ik met alles wat ik al aan het geduldig papier heb toevertrouwd bij bijna niemand iets oproept van “Verdomme, waar is die vent mee bezig” anders dan te vertellen dat wij aan het einde van de evolutie staan.

Thuis  - ik kom uit een adelijk [ ik noem het aderlijk ] geslacht en draag in mijn erflast zowel de Bijbel als de Wetenschap met me mee - werd ik opgevoed met de kreet “ oordeel zacht en wees een zegen”.

En als U weet dat ik door mijn moeder tot de duivelstaf veroordeeld werd, is wel duidelijk dat er een steekje bij mij los zit.

Met andere woorden...

Het is niet verwonderlijk dat er nauwelijks gereageerd wordt op dit blogje en ik - zo te zien - met een “eenmans-act” bezig ben geweest en nu door de bomen het licht niet meer zie.

Ik heb al eerder aangekondigd om te stoppen, maar nu is de maat echt al overgelopen ... om het maar plastisch te zeggen.

Ik zie het als dat de brainwash van ons geloof , maar de Bijbel heeft bijna iedereen “als een sprookjesboek voor volwassenenen” in de hoek gegooid en ik beleef het als “dat wij de Bijbel hebben opgegeten en zelf God van ons individuele kleine wereldje als mini-universum beleven.

En dat wereldje bestaat slechts uit oordelen en veroordelen over alles wat buiten ons is.

Het was dus echt “een mission impossible” en dat terwijl wij nu toch allemaal kunnen zien hoe o.a. onze technologische revolutie zicht tot een echte revolutie en/of omkering  gaat brengen.

En dan zijn er het groeiend aantal mensen die hun geluk nog proberen te vinden in “oosterse sprookjes” van verlichting door mediteren [het midden eren tussen goed en kwaad] en de nieuwe hype van de NWO met zijn “hoger bewustzijn”.

En onze systeemdictatuur laat ons weten dat wij respect moeten hebben voor ieders mening.

Sorry het spijt me, maar ik weet echt niet meer hoe ik met dit blogje verder moet gaan als niemand zijn pijn van zien hoe alles nu fout gaat in onze ogen met anderen deelt.

Ik wil nog wel , maar de spirit is er na een kleine 10 jaar echt wel helemaal uit.

Sorry,

Ik moet altijd weer even bijkomen van mijn zoveelste oeverloos probeer contacten te leggen met óf Universitair hoog opgeleide mensen met aanzien of anderen, die om wereldse redenen in het daglicht zijn gekomen om met hen van gedachte te wisselen over de toegevoegde waarde van kennis.

Ik noem het cynisch liever “handelen met voorkennis” dat zoals iedereen weet “verboden is bij de wet”. Maar na eerst 6 jaar te hebben gestudeerd is voorkennis m.i. een exactere omschrijving.

Maar nu is de maat  voor mij echt wel vol en heb slechts mijzelf ermee uitgemergeld..

Voor die uitmergeling heb ik dan wel een bijzonder pilletje voor, maar daar los ik niets mee op.

Volgde ik de foute weg bij mijn benadering van mensen?

Natuurlijk ben ik niet zo stom om direct met de deur in huis te vallen om te vertellen dat - zoals theosofe Blavatski het ooit zo simpel verwoordde - dat kennis leidt tot machteloosheid.

Nu waren het Prof. Dr.de Wachteren psychiater, Simon Rozendaal , natuurkundige en klimaat-deskundige en Peter Stuivenberg die door zijn boek “De boogeyman” omhoog gevallen aandacht kreeg.met alle voor- en nadelen ervan.

Dit zoeken naar contacten doe ik nu al zo’n 10 - 15 jaar en het resultaat is 0,0.en nog steeds heb ik er niets van geleerd, behalve dat ‘hoge bomen” in tegenstelling tot de gezegde geen wind meer vangen, omdat “status” hen beschermt.

Maar is dat niet vervat in de volkswijsheid met “Eer werkt als een geweer’, hetgeen inhoudt dat men “de verworven status hem/haar beschermt als zijnde een God’s geschenk”.

Zo is de mens nu eenmaal gebakken en ik ben daar bepaald geen uitzondering in .... voor als U dat misschien zou denken.

Nu - in de huidige tijd - laat niemand zich meer de kaas van het brood eten en zo men al kritiek op elkaar heeft wordt men onmiddelijk afgemaakt met keiharde “jij bakken”.

Maar toen ik nog studeerde - in de jaren 60 - was die situatie nog een heel andere en was de hoogleraar als ware “de God” of “een hoge geestelijke”,   die geen tegenspraak duldde.

Maar door mijn afkomst droeg ik als student geneeskunde iets met me mee dat heet “een zware medisch gekleurde erflastige bepakking” - zeg ik nu - waardoor ik heel anders luisterde op de hoorcolleges van deze “hoge bomen” en meer vragen dan waardevolle antwoorden kreeg van de docenten, die college gaf in een smetteloze witte doktersjas als uiting van “onschendbaarheid’.

Wist ik toendertijd dat wij al leefden in de ”omkeringscyclus” van onze cultuur?

Neen! Natuurlijk niet!!

En als ik de consequenties ervan geweten had wat ik tegen het ouderlijk gezag in echt “timmerman”  geworden

Vroeger was het bepaald heel anders en toen was het ten ene malen onmogelijk dat de zoon van de melkboer voor dokter of rechter kon studeren.

Dit is nu echt verleden tijd, maar dit betekent wel dat zonder die erflastige bepakking alles van hetgeen de “meester” ons vertelt als zoete koek gevreten wordt en dat is voor de docent wel een geweldig voordeel.

Om kort te gaan was ik al vroeg met met mijn kritische vragen “de charlatan van het gehoor”.

En naarmate mijn opleiding tot “edelslager” vorderde werden mijn vragen steeds directer en de haast agressieve reacties daarop van “hogerhand’navenant groot.

Die persoonlijke “frustratie” deed mij zelf gaan zoeken in de “grenswetenschappen” van het dokteren zoals fysiologie, biologie en evolutieleer.

Ware het dat ik daar wijzer mee werd was het nog daaraan toe, maar des te meer ik leerde des te groter werd mijn twijfel en kreeg ik in plaats van antwoorden steeds meer vraagtekens, die mij in plaats van wijzer steeds onzekerder maakten.

Is er niet de gezegde “Twijfel is het begin van wijsheid” .

En dat terwijl iedereen “zelfverzekerder leek te worden.

Dat was mijn levenslot en heb mijzelf nu echt tot kluizenaar gebombardeerd, terwijl ik mijn buitenwereld ervaar als een Ik-goden wereld en dat terwijl iedereen persoonlijk worstelt met de “boze buitenwereld”.

Helaas of lachwekkend ben ik door “schade en schande iets wijzer geworden” en zijn de omhoog gevallen wijzen in deze wereld slechts “kennis-vergaarders” , waarin kennis slechts iets of iemand is wat men oppervlakkig kent.

Ik zou nu dan ook geen wetenschapper kennen, die zeker openlijk de woorden van Blavatski durft uit te spreken en om die redenen gewoon een andere kant gaat opkijken .

Misschien zijn ze er wel, maar ik ben ze nog niet tegengekomen.

En ik moet eerlijk bekennen dat - ware ik niet van “hogerhand - gedwongen om mijn doktersjas aan de wilgen te hangen, ik die waarschijnlijk nog steeds zou dragen.

En nu -  zo veel 10-tallen jaren verder - kan ik met oprechtheid zeggen, dat dit het mooiste cadeautje is wat ik in mijn leven ooit mocht ontvangen: “mijn officiële gek-verklaring.”.

Ja!!!

Dat zeg ik nu, maar daar ging wel een lange periode aan vooraf dat ik kookte van woede en als “opgedreven wild” op zoek ging naar...

Mag ik het “rehabilitatie” noemen?

En waar heeft dit toe geleid?

Dat ik sinds kort kan zeggen “ Alles wat is is goed, anders was het er niet” en ook al leidt onze weg daardoor niet naar “Hamelen” maar naar “hemelen” via  Blavatski’s “machteloosheid door kennis” , het stond in de sterren geschreven dat dit en dit alleen ons voorland zou zijn.

Om kort te gaan ...

Ik stop met verhalen of het zoeken naar contacten in de wereld en laat nog slechts een optie open, waar ik straks op terug kom.

Mag ik dit afscheid  eindigen met een wel heel bizar voorval wat mij zo’n 5 jaar geleden nog wonend in Portugal voorviel?

Ik werd op een dag gebeld door een vriend van Alphons v/d Burg en  vertaler van de I Thing als zijnde één van de oudste “ orakel boeken’ en komend uit de oude Chinese Dynastie, die o.a.Churchill gebruikte om goede raad te vragen ten tijde van WO II  .

Alphons kende ik nog van vroeger [ er staat een verhaaltje over in het boekje “Mijn moeder noemt me duivel’ ] en niet toevallig had ik hem kort daarvoor ontmoet in één van mijn reisjes naar Nederigland..

Zijn vriend belde mij om mij te vertellen dat ik “verlicht” was en het zelf niet wist en mij de goede raad gaf om contact op te nemen met een bekende psychiater, die hij als ex-dokter kende.

Isn’t it a crasy world in which we live?

Dit voorval kwam weer boven tijdens het interview met “sprookjesverteller Willem de Ridder” en ook niet voor niets veel mensen aan hem bindt.

Maar als U weet  dat “Indiase verlichting” de eerste stap was van het leugentje om bestwil om ons tot het bittere einde te laten doorgaan en nog springlevend is, krijgt men toch echt bewondering voor de wijze waarop wij gebrainwasht zijn om een andere kant op te kijken en positief moeten blijven kijken?

We lijken Rutte wel!!!

Natuurlijk is het logisch dat hoge bomen meer bijdragen aan onze zelfvernietiging dan de straatveger, die voor een aalmoes onze rotzooi opruimt.

Maar ondanks dat zijn we allemaal en niemand uitgezonderd deelgenoot van iets wat ons “menselijk gezien” - en dat zijn we - doet leiden naar “zelfvernietiging”.

Zelfs zij die niets doen dan navelstaren of zwijgen als het graf doen daar aan mee!!!.

Eén speciale groep wil ik er nog even uitlichten en dat zijn een aantal trouwe bezoekers van dit blog, die door veel over de website en dit blogje proberen te delen met vrienden in persoonlijke problemen komen, omdat zij zichzelf daarmee isoleren.

Ik weet dat het een havy onderwerp is wat voor bijna iedereen nauwelijks te pruimen en is waar bijna iedereen maar al te graag voor weg rent.

Maar onderwijl moeten ook zij die hier “stamgast”zijn ergens een uitlaatklep proberen te vinden om die emotie kwijt te raken via hun naaste omgeving..

Dit doet mij veel verdriet, alhoewel ik zelf al heel lang hier als zombi rondloop en het haast al plezierig en wel rustig ervaar.

Misschien kan dit nog één van de onderwerpen van discussie ijn, waar ik zelf nog geen goed antwoord op heb.

maar ik zwengel het niet meer aan.

Ondanks de “radio-stilte” hier weet ik maar al te goed hoe velen worstelen met het leven en de weg echt zijn kwijtgeraakt.

Ook weet maar al te goed dat er zeker moed voor nodig om hier met de billen bloot te komen staan.

Maar ik weet ook dat alleen die stap is al het begin van een weg naar de oplossing.

Daarnaast ben ik de laatste die denkt “de verlichte meester” te zijn die overal wel een antwoord op weet, maar alleen al een discussie hierover kan al heel veel scherpe kantjes er af halen.

Zulksoortige persoonlijke reacties kunnen niet op dit verhaal, omdat het dan een onoverzichtelijke puinhoop wordt en we door de bomen het bos niet meer kunnen zien.

De enige oplossing die ik kan bedenken is dat men mij een persoonlijk verhaal toestuurt via de email [ siegfried.bok@ gmail.com ] en ik het met een korte inleiding hier als “een eigen onderwerp” neerleg en waarop gereageerd kan worden.

Meer heb ik gewoon niet meer te bieden.

De enige die ik hier toelaat om zijn verhaal te vertellen en waar ik dit epistelje eigenlijk voor schrijf is een zeker Justin, die mij enkele dagen geleden mailde met een wel een  bizarre vraag of hij er verstandig aan zou doen om het zijn studie “rechten” te stoppen, omdat hij als trouwe reagluurder zich begon af te vragen waar hij eigenlijk mee bezig was.

Waarom deze discriminatie?

omdat het bestaan van ïets wat heet “rechtspraak” op zich al een bizar bijzonder onderwerp  is en zeker met de Bijbelse gezegde, waarmee ik dit afscheid begon. .

Het is zo mogelijk nog erger dan de medische maffia, die ook in het leven is geroepen om...de Staatskas te spekken om snelwegen aan te leggen zodat wij snel naar onze werkplek kunnen komen..

Maar daarnaast past deze.”tak van universitaire wetenschap” ook precies in het spel van hen die het geloof introduceerden om ons tot het einde der dagen door te laten gaan.... of anders gezegd :  Het is er een onderdeel van.

Met andere woorden ...

Het is een belangrijk onderdeel van “de grootste leugen ooit in de geschiedenis der mensheid” en daar valt nog heel veel over te zeggen en veel meer dan dat  Peter Stuivenberg het als “hearsay” betitelde..

May I ask you humbly?.

Dit is mijn voorstel om de stekker nog niet uit het stopcontact te trekken.

Ik zie wel wie de moed heeft om te beginnen en ik weet zeker dat niemand met zijn/haar persoonlijk probleem daarin een uitzondering is.

Ik kan slechts  hopen  dat we hier nog even door kunnen gaan.

Siegfried.